جان ساپکو، بازرس ویژه ایالات متحده در امور بازسازی افغانستان، اخیراً شصت و سومین گزارش ربع وار خود را طی ۱۵۹ صفحه و ۷ فصل، به کانگرس آن کشور ارائه کرد و اعلام نمود که امریکا کماکان بزرگترین کمک کننده به افغانستان باقی مانده است.
در این گزارش تازه که دو روز پیش توسط سی گار یا اداره بازرس ویژه امریکا در امور بازسازی افغانستان منتشر شد، آقای ساپکو کمک های کشورش را طی سه سال گذشته، در دو بخش افغانستان و پناهندگان افغان، یعنی از اول اکتوبر سال ۲۰۲۱ تا ۳۱ مارچ ۲۰۲۴ بالغ بر ۱۷ میلیارد و ۱۳۹ میلیون دالر برآورد کرده است.
گفته می شود که از مجموع این مبلغ، ۲.۸ میلیارد دالر به عنوان کمک‌های امریکا به افغانستان از طریق بسته‌های بشر دوستانه سازمان ملل به کابل انتقال یافته است. همچنین هزینه‌ها و مخارج پذیرایی و اسکان افغان‌های همکار نیروهای امریکایی پس از سقوط نظام جمهوری، ۵.۳۵ میلیارد دالر به وزارت دفاع و کمی بیشتر از این رقم هم به وزارت خارجه امریکا اختصاص یافته است. جالب اینجاست که مبلغ ۳.۵ میلیارد دالر، دارایی‌های بانک مرکزی افغانستان که به صندوق امانی در سوئیس انتقال یافته نیز در جمع کمک های امریکا محاسبه شده است.
با بررسی این اعداد و ارقام، می‌توان ثابت کرد که مبلغ ۱۷ میلیارد دالر اعلام شده توسط اداره سی گار، با توجه به میزان واقعی کمک‌های ارائه شده که به ۳ میلیارد هم نمی رسد، غیر واقعی و جداً قابل تردید است.
در همین حال در این گزارش گفته شده است که تحریم های امریکا پس از به قدرت رسیدن طالبان، مانع مهمی برای سرمایه‌گذاری در افغانستان مطرح بوده و تحریم‌ها سبب ایجاد چالش های اقتصادی برای مردم افغانستان شده است.
بنابراین، گزارش جان ساپکو بر علاوه آنکه دارای اشکالات جدی محاسباتی و ارقامی می باشد، در عین حال نشان دهنده عمیق شدن بحران انسانی و افزایش اقدامات ضد بشری توسط طالبان در برابر مردم افغانستان نیز هست.
