سرمقاله نشریه «فرانکفورتر قوندشاو»

نوشته کارین دالکا
افغانستان باید هرگز از دید ما دور نباشد و دلایل متعددی برای این ادعا وجود دارد. بسیاری از خبرهای منفی اخیر افغانستان، یادآور دوران حکومت وحشتناک طالبان از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ است. در آن زمان، تخریب گنجینههای فرهنگی از جمله مجسمههای بودا در بامیان و بیشتر از همه، ظلم وحشیانه به زنان باعث ترس و وحشت در سراسر جهان شد. با افسوس، تاریخ تکرار میشود: از زمانی که رژیم بنیادگرای اسلامی در سال ۲۰۲۱ دوباره در افغانستان به قدرت رسید، دختران و زنان را به طور روزافزون از جامعه عمومی بیرون می راند و آنها را به طور سیستماتیک از حق رأی محروم می کند. اما خبر نگرانکننده این است که طالبان میخواهند دوباره زنان را به اتهام «زنا» سنگسار کنند. این پیوستگی در مسیر نابودی یک فرهنگ، دوباره بیانگر شکست غمانگیز ماموریت بینالمللی در افغانستان است، شکستی که مسئولان سیاسی در آلمان برای مدتها نخواستند به آن اعتراف کنند.
عملیات در افغانستان شکست خورده است!
نتایجی که توسط کمیسیون مطالعاتی بوندستاگ اعلام شده است، این را به وضوح نشان میدهد: عملیات در افغانستان از لحاظ استراتژیکی شکستخورده بوده است. گزارش موقت این کمیسیون که بیش از ۳۰۰ صفحه است، به تازگی ارائه شده، اما تاکنون در رسانهها و محافل سیاسی در برلین کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این کاهش توجه ممکن است به دلیل واقعیت تلخی باشد که عملیات در افغانستان بهصورت کلی شکست خورده است و این واقعیت از زمان خروج نیروهای ائتلاف بین المللی به صورت مخفیانه در سال ۲۰۲۱، مشخص بوده است. با این حال، هنوز مشخص نیست که آیا سیاستمداران از این تجربه درس گرفتهاند یا خیر؟
تا پایان سال ۲۰۲۴، کمیسیون موظف نمایندگان مجلس و کارشناسان، توصیههایی را ارائه خواهند کرد، اما آیا نخبگان سیاسی آماده به انجام تغییرات لازم هستند؟ شک و تردید منطقی است. خطر تروریسم از افغانستان هنوز هم وجود دارد و این امر نمیتواند بهسادگی نادیده گرفته شود.
رفتار نادرست با کارمندان محلی سابق و بسیاری از افغانهای در معرض خطر که به درستی احساس میکنند که رها شدهاند، نشان میدهد که در سیاست و جامعه تمایل زیادی برای حل مسئلههای ناشی از شکست در افغانستان وجود دارد. این مسائل نباید از دید عمومی دور باشند و نباید از ذهن سیاستمداران کنار رفته باشند.
حملات اخیر گروههای شبه نظامی تروریستی مانند دولت اسلامی « داعش» در کشورهای دیگر جهان نشاندهنده این مسئله است. این نشان میدهد که تهدید جهادگرایی و تروریسم هنوز هم از افغانستان بسیار واقعی است. «جنگ علیه تروریزم» این محل پرورش را هرگز خشک نکرد، بلکه آن را بارور کرد. هر چند طالبان ادعا میکنند که در حال مبارزه با گروه «شاخه خراسان گروه داعش» هستند، اما کارشناسان امنیتی هشدار میدهند، نباید به آنها اعتماد کرد که قادر به کنترل وضعیت خواهند بود.
هر کسی که بهافغانستان بیتوجهی کند، منافع امنیتی خود را در واقعیت نادیدهگری میگیرد. بنابراین، آلمان و جامعه بینالمللی نمیتوانند بهسادگی مسئولیت خود را در قبال افغانستان و ادامه تغییرات مخرب در آن، رها کنند. این مسئله از نظر اخلاقی و استراتژیکی اهمیت دارد و نیازمند بررسی دقیق و اعمال تغییرات جدی در سیاستها و رویههای موجود است.