گزینه‌های بایدن، تمرکز بر پاسخ به نارضایتی‌ها یا انتخاب گزینه‌های پر خطر
نویسنده : دیوید ای.سنگر
ترجمه: حامد کریمی
نشر: نیویورک تایمز
پرزیدنت بایدن فشارهای سیاسی، محاسبات نظامی و شکنندگی منطقه‌ای را پس از حمله هواپیمای بدون سرنشین که منجر به کشته شدن سه نظامی شد، متعادل می‌کند
حتا قبل از حمله هواپیمای بدون سرنشین که منجر به کشته شدن سه نظامی آمریکایی در اردن در روز یک‌شنبه شد، دولت بایدن برای لحظه‌ای دقیقاً به همین شکل برنامه‌ریزی می‌کرد و در مورد اینکه چگونه می‌تواند به گونه‌ای به نیروهای نیابتی ایران حمله کند و ایران را از پاسخ احتمالی منصرف بسازد.
اما گزینه‌ها از نارضایتی تا بسیار پرخطر متغیر است. آقای بایدن می‌تواند دستور حمله به نیروهای نیابتی را صادر کند، که تشدید حملات ضربتی است که در هفته‌های اخیر در سوریه، عراق و یمن انجام داده است. تا کنون، آن حملات بر توانایی گروه‌های مورد حمایت ایران که بیش از 160 حمله انجام داده‌اند، ضربه زده است. اما همانطوری‌که خود آقای بایدن 10 روز پیش اشاره کرد، آن‌ها نتوانستند آن گروه‌ها را ساقط و یا از ادامه فعالیت باز بدارند. .
آقای بایدن می‌تواند تصمیم بگیرد که به دنبال تامین‌کنندگان ایرانی پهپادها و موشک‌ها، شاید از جمله در داخل خاک ایران باشد، که خطر بسیار بالاتری دارد. اولین اهداف او می تواند اعضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی باشد که بسیاری از آن‌ها در سوریه و عراق مستقر هستند. بسته به نحوه انجام این حملات، می‌تواند جبهه دیگری در جنگ با دشمنی بسیار قدرتمندتر باز کند و تهران را به سرعت بخشیدن به برنامه هسته‌ای خود تحریک کند.
به طور خلاصه، این امر آقای بایدن را مجبور می‌کند تا تمام تلاش‌های خود را انجام دهد، مقامات می‌گویند که گزینه‌هایی در این بین وجود دارد و این حملات می تواند با ارسال پیام غیر مستقیم از طریق واسطه‌ها به ایران یکجا شوند تا این باعث شدت درگیری‌ها نشود. چنین سیگنال‌هایی قبلاً موفقیت‌آمیز بوده است، از جمله پس از قتل قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه به دستور آمریکا، در سال 2020. پس از آن، مانند اکنون، ترس از یک جنگ همه‌جانبه در خاورمیانه میان ایالات متحده آمریکا و نیروهای نیابتی ایران در منطقه وجود داشت اما هر دو طرف از خود انعطاف نشان داده و عقب نشینی کردند.
اما فشارهای سیاسی، محاسبات نظامی و شکنندگی منطقه‌ای امروز با چهارسال پیش کاملاً متفاوت است، اگرچه شواهد نشان می‌دهد که ایران نیز نمی‌خواهد مستقیماً وارد جنگ شود، به‌ویژه زمانی که اقتصاد خودش ضعیف است.
جیمز جی استاوریدیس، دریاسالار بازنشسته نیروی دریایی که اکنون برای گروه کارلایل، یک شرکت سرمایه گذاری جهانی کار می کند، گفت: «هیچ انتخاب خوبی وجود ندارد، اما مرگ و زخمی شدن تعداد زیادی از سربازان آمریکایی نیازمند پاسخی قوی است.
