Author name: News Team

دیمتری پسکوف سخنگوی کرملین اعزام نیروی نظامی آلمانی به لیتوانی و همچنین ایجاد یک پایگاه نظامی آلمانی در این کشور را کمک به تشدید تنش در نزدیکی مرزهای روسیه خواند. پسکوف افزود: «این تصمیمات تنها در راستای تداوم تشدید تنش و ایجاد خطر برای مرزهای ما صورت می‌گیرد که مسلماً طرف روسی را ملزم به اتخاذ تدابیر ویژه برای تامین امنیت خود می‌کند.» به نقل از خبرگزاری رویترز،‌ «کریستینه لامبرشت،» وزیر دفاع آلمان در مصاحبه‌ای با گروه رسانه‌ای فونکه گفته است: آلمان در حال حاضر با رهبری یکی از گروه‌های نظامی ناتو در لیتوانی، مشارکت بسیار مهمی در این کشور دارد. وی افزوده است: «به عنوان یک اصل، اعزام نیروهای بیشتر به منظور تقویت نیروهای موجود مطرح است و ما در حال حاضر با لیتوانی مشغول رایزنی هستیم تا تصمیم بگیریم که اکنون بهترین کار و تصمیم چیست.» ناتو تاکنون چهار واحد نظامی چند ملیتی متشکل از پنج هزار نیرو را در لهستان، لیتوانی، لتونی و استونی مستقر کرده است. این نیروها در واکنش به الحاق شبه‌جزیره کریمه به روسیه در سال ۲۰۱۴ میلادی به این چهار کشور اعزام شدند. پس از آنکه سفارت اکراین در آلمان فهرستی از درخواست‌ های ویژه را برای وزرای دفاع و امور خارجه در آلمان ارسال کرد، وزیر دفاع این کشور، بار دیگر تامین تسلیحات برای کییف را رد کرد. اواسط سال ۲۰۲۳ وزیر دفاع آلمان اعلام کرد که برلین آماده است تا یک تیپ ۴ هزار نفری را به طور دائم در لیتوانی مستقر کند.

در حالی که جنوبی‌ترین مرکز موشکی کشور چین برای تعداد فزاینده‌ای از پرتاب‌های تجاری آماده می‌شود، ولایت «هاینان» چین جنوبی نیز در حال آماده‌سازی برای احداث یک مرکز تولید ماهواره است. این فابریکه پس از ساخت، ماهواره‌ها را در خطوط تولید مشابه فابریکه موتر سازی مونتاژ خواهد کرد که به طور قابل توجهی هزینه پروژه‌های فضایی را کاهش می‌دهد و صنعت فضایی تجاری چین را تقویت می‌کند. لیو بوتائو، انجینیر ارشد در مؤسسه انجینیری محیط زیست فضاپیما بیژینگ، اظهار داشت: انتظار می‌رود تولید سالانه این مرکز به ۱۰۰۰ ماهواره برسد. کارشناسان مؤسسات ملی هوافضا و شرکت‌های فضایی تجاری در هاینان گرد هم آمدند تا درباره طرح‌های این تأسیسات بحث کنند تا بتوانند تعداد زیادی پرتاب تجاری را در آینده انجام کنند. ماهواره‌ها معمولاً در یک زمان برای یک هدف برنامه‌ریزی شده تولید می‌شوند و چنین پروژه‌هایی، یکباره اغلب با هزینه‌های گزاف همراه هستند. این فابریکه به شرکت‌های خصوصی کمک می‌کند تا ماهواره‌های خود را با قیمتی مقرون به صرفه‌تر به فضا ارسال کنند. علاوه بر این، این فابریکه نزدیک به سکو‌های پرتاب در شهر «وینچانگ» در شمال شرقی هاینان ساخته خواهد شد و هزینه‌های حمل و نقل را کاهش می‌دهد. مدیر دفتر مدیریت شهر بین‌المللی هوافضای وینچانگ اظهار داشت: در گذشته، ماهواره‌ها در سراسر کشور تولید و سپس به هاینان ارسال می‌شدند، اینک با کمک این فابریکه می‌توانیم ماهواره‌ها را پس از ساخت به سرعت به فضا پرتاب کنیم.

مرکز خبرنگاران افغانستان پنج خبرنگار را به‌طور مشترک به‌عنوان «خبرنگار سال ۱۴۰۲» معرفی کرد. طاهر احمدی از رسانه رخشانه، فریدالله محمدی، میترا مجیدی و نصیراحمد صالحی از طلوع‌نیوز و امین کاوه از روزنامه ۸صبح، برندگان امسال این جایزه هستند. این مرکز‌ که حامی رسانه‌ها و خبرنگاران افغان است، روز جمعه، (۱۷حمل) در بروکسل کشور بلژیک، اسامی برندگان جایزه «خبرنگار سال» را اعلام کرد. احمد قریشی، رئیس اجرایی این مرکز، گفت که در این رقابت بیش از ۴۰ رسانه ملی و محلی شرکت کرده‌اند. به گفته قریشی، هیأت داوران این رقابت، گزارش‌های ارسالی را بررسی کرده‌اند. پس از بازگشت طالبان به قدرت، بسیاری از رسانه‌های صوتی، تصویری و چاپی در افغانستان تعطیل شده‌اند. گزارش‌های مختلف حاکی از این است که خبرنگاران در این دوران بازداشت، شکنجه و حتی کشته شده‌اند. محدویت های سنگینی، به‌ویژه درباره حضور زنان در رسانه‌ها از سوی طالبان اعلام شده و تقریباً تمامی خبرنگاران و گویندگان زن در رسانه‌های افغانستان در مقابل کامره مجبور به پوشیدن ماسک و «حجاب اسلامی» ‌شده اند. سیاست‌ سانسور قبل و بعد از انتشار بر رسانه‌ها اعمال شده و این امر باعث گردیده تا فضای کاری برای خبرنگاران به شدت محدود شود. برنامه رقابتی «خبرنگار سال افغانستان» از سال ۱۳۹۲ خورشیدی هر سال به‌مناسبت روز ملی خبرنگار توسط «مرکز خبرنگاران افغانستان» برگزار می‌شود.

با توجه به تشدید تنش‌ها میان ایران و اسرائیل و اعلام هشدارهای جدی از سوی هر دو طرف، احتمال وقوع برخوردهای نظامی و حملات ناگهانی افزایش یافته است. واکنش‌های کشورهای منطقه پس از حمله جنگنده‌های اسرائیلی به کنسولگری ایران در دمشق سوریه، نشان می‌دهد که کشورهای خاورمیانه به طور جدی نگران پیامدهای این مخاصمه هستند. زیرا هر گونه واکنش نظامی ممکن است به یک سناریوی جنگ بزرگتر منجر شود که بدون شک بر تمام منطقه تأثیر مستقیم خواهد گذاشت. در صورت تشدید تنش‌ها و رجزخوانی‌ها میان ایران و اسرائیل، به علت پیچیدگی‌ها و حضور گروه‌های مختلف نیابتی در بحران خاورمیانه، امکان دخالت گروه‌های مسلح رقیب نیز وجود دارد که باعث گسترش تنش‌ها در سطح منطقه خواهد شد. همچنین، واکنش‌های بین‌المللی و نقش ائتلاف‌های منطقه‌ای نیز می‌تواند به تشدید یا کنترل تنش‌ها کمک کند. با توجه به اهمیت جایگاه قابل توجهی که ایران به عنوان نقطه ثقل در تشکیل و حمایت از گروه‌های نیابتی «محور مقاومت» در منطقه دارد، احتمال بروز اقدامات تلافی جویانه و تحریک‌آمیز از سوی ایران برای حفظ این جایگاه و جلب حمایت داخلی و ایجاد توجه ملی برای مقابله با تهدیدات خارجی وجود دارد. از طرف دیگر، ایران به داشتن تکنولوژی‌های بیشرفته در زمینه نظامی، از جمله قابلیت تولید موشک‌های دوربرد بالستیک، نشان‌دهنده توانایی این کشور در ایجاد تهدیداتی به طور مستقیم برای اسرائیل است. این مسئله می‌تواند منبع نگرانی جدی برای اسرائیل باشد و توجه بیشتری را به نقاط ضعف و تهدیدات احتمالی از جانب ایران جلب کند. در همین حال، اسرائیل با داشتن ارتشی قدرتمند و به‌روز، از جمله سیستم‌های دفاعی و تهاجمی پیشرفته، آمادگی کامل خود را برای مقابله با هرگونه تهدید نظامی از سوی ایران اعلام کرده است. این وضعیت می‌تواند به تعمیق تنش‌ها و افزایش احتمال بروز یک بحران نظامی در منطقه منجر گردد، به‌خصوص در صورتی که هر یک از طرفین تصمیم به اقدامات نظامی علیه یکدیگر کنند. اما با وجود این همه تنش و ترس، به نظر می‌رسد که هیچ یک از طرفین تمایلی به آغاز یک جنگ گسترده ندارند. زیرا هر دو طرف در گذشته به تقابل مستقیم نظامی و مخاطرات ناشی از آن حساسیت نشان داده‌اند. از این جهت، این مسئله می‌تواند به جای برخورد، منجر به تلاش برای یافتن راه‌حل‌های دیپلماتیک و مذاکره شود تا از تصاعد نظامی جلوگیری گردد. هرچند که این فرآیند ممکن است با چالش‌های فراوانی مواجه شود، اما می‌تواند به راه‌حلی برای کاهش تنش‌ها و حفظ ثبات در منطقه منجر شود.

روز گذشته و در جریان حملات هماهنگ جیش العدل در سیستان و‌ بلوچستان، خبرهای تأیید ناشده ای منتشر شد که در نتیجه درگیری نیروهای طالبان با مرزبانان ایرانی در نیمروز، یک مرزبان توسط طالبان اسیر و مرز «میلک»، بروی رفت و آمد بسته شده است. معاون امنیتی و انتظامی والی سیستان و بلوچستان بلافاصله «هرگونه درگیری مرزی بین مرزبانان ایران و کشور افغانستان را تکذیب کرد.» در همین حال گفته شد که «امروز در مرز میلک شهرستان هیرمند از توابع منطقه سیستان واقع در شمال استان سیستان و بلوچستان هیچگونه درگیری رخ نداده و خبر بازداشت مرزبان ایرانی که بعد از ظهر امروز در فضای مجازی منتشر شده صحت ندارد.» خبرگزاری تسنیم ایران که خبرهای لحظه به لحظه مربوط به حملات سیستان و بلوچستان را منتشر می کرد، نوشت: «میان مرزبان ایرانی و طرف طالب اختلافی بر سر یک تریلی و راننده به وجود آمده و متعاقب آن جر و بحث رخ داده که در حال حاضر موضوع حل شده است. میان مرزبانان درجه یک دو کشور مذاکره انجام شده و هیچگونه درگیری نظامی در منطقه سیستان رخ نداده است.»

ملا هبت الله آخندزاده، رهبر همیشه پنهان طالبان، اخیراً به ادارات نظامی و غیرنظامی حکومتی، فرمان داده است که از این پس، حقوق تقاعدی از حقوق ماهوار کارمندان کسر نشود. هر چند تا به حال علت و انگیزه رهبر طالبان برای صدور این فرمان روشن نیست، اما به نظر می رسد که طالبان قصد دارند روند انتقام‌گیری از منسوبان سابق نظام جمهوری را از حذف فیزیکی به مرحله مرگ تدریجی انتقال دهند. حقوق تقاعدی، به عنوان یک پدیده مدرن که در اواخر قرن ۱۹ میلادی توسط امپراتوری آلمان ابداع و به رسمیت شناخته شد، اکنون به عنوان یکی از حق های انکارناپذیر در قوانین اساسی اکثر کشورهای جهان ثبت و مسجل شده است. این حق بشری، نقش مهمی در فراهم کردن رفاه اجتماعی و اقتصادی کارگران، کارمندان و نظامیان دارد. با این تصمیم رهبر طالبان، نه تنها به چالش‌های اقتصادی و اجتماعی افغانستان افزوده می‌شود، بلکه شیرازه بسیاری از خانواده‌ها از هم خواهد پاشید و زمینه شورش‌ها و ناامنی‌های آتی را به همراه خواهد داشت. سیستم حکومتی افغانستان که در بیست سال نظام جمهوری با همکاری بین‌المللی و با سرمایگذاری هنگفت، به طور گسترده‌ای اصولی، بیروکراتیک، مدرن و با استندردهای جهانی حکومت‌داری تطبیق یافته بود، با بازگشت طالبان به قدرت، به وضعیتی ناپایدار و خطرناک وارد شده است. طالبان ابتدا بسیاری از سیستم‌های حکومتی آنلاین را با این توهم که جامع الکمالات هستند، متوقف کردند، اما هنگامی که متوجه شدند، قادر به ارائه خدمات با استفاده از فناوری روز نیستند، دوباره به کارمندان سطوح پایین و خدماتی حکومت پیشین روی آوردند. به این دلیل، فرمان اخیر رهبر طالبان، پیش از آنکه روئسا و مدیران طالبان را در بر بگیرد، به طور عمد، کارمندان حکومت قبلی را هدف قرار می دهد. تقاعد، فرآیندی است که در آن فرد از فعالیت‌های حرفه‌ای خود دست می‌کشد. این مرحله می‌تواند به صورت کامل یا نیمه‌وقت باشد که در این صورت فرد با کاهش ساعات یا حجم کار به تدریج از شغل خود فاصله می‌گیرد. تقاعد معمولاً به دلیل سالخوردگی، مشکلات جسمی یا تندرستی صورت می‌گیرد. در این دوره، فرد متقاعد از مزایا و حقوق بازنشستگی بهره‌مند می‌شود و پس از فوت، این حقوق ممکن است به وارث او تعلق گیرد. حقوق تقاعدی، به عنوان یکی از حقوق اساسی کارگران و نظامیان، نقش مهمی در فراهم کردن رفاه اجتماعی و اقتصادی برای آن‌ها دارد. با این تصمیم، طالبان نه تنها به این نیازهای اساسی جامعه توجه نمی‌کند، بلکه نقض و انکار حقوق بشری، کارگران و کارمندان را نشان می‌دهد. در نهایت، تصمیماتی همچون حذف حقوق تقاعدی، نه تنها از ضعف سیاست‌گذاری طالبان در مدیریت امور کشوری گواهی می‌دهد، بلکه می‌تواند به افزایش نابرابری اجتماعی و ناامنی گسترده منجر شود. ظاهر منتظر

روزنامه اشپگل آلمان به نقل از دیمیتری پسکوف سخنگوی ریاست جمهوری روسیه خبر داده است که روسیه قصد دارد تا نام طالبان را از میان لست گروه های تروریستی در این کشور حذف کند. او اضافه کرده است که ما با طالبان مشکلات «مبرمی» داریم که باید حل شود اما گفتگو با اداره کنندگان فعلی افغانستان «لازم» است. بعد از حمله داعش خراسان به یک کنسرت در حومه مسکو که منجر به کشته و مجروح شدن نزدیک به ۳۰۰ نفر شد، برخی گمانه زنی‌ها این بود که روسیه ممکن است به خاطر مبارزه با داعش، از طالبان حمایت کند.

سخنگوی وزارت خارجه ایالات متحده امریکا، میتو میلر، از ادامه تلاش‌های واشنگتن برای جلوگیری از مداخله طالبان در کمک‌های بشردوستانه خبر داد. آقای میلر در یک نشست خبری اظهار داشت: «آمریکا از شرکای خود خواسته است که کمک‌های خود را در افغانستان بین افراد نیازمند توزیع کنند.» این اظهارات در حالی صورت گرفت که پیش از این نهادهای تحقیقی بارها به احتمال دسترسی طالبان به کمک‌های بشردوستانه هشدار داده‌اند. چند هفته قبل، طالبان فعالیت کمیته سویدن، یکی از موسسات بزرگ کمک‌کننده به افغان‌های نیازمند، بخصوص زنان سرپرست خانوار را با لغو مجوز، از افغانستان بیرون کرد و تمامی اموال منقول و غیرمنقول این کمیته را مصادره نمود. جان سوپکو، بازرس ویژه امریکا برای بازسازی افغانستان، درباره احتمال دسترسی گروه های تروریستی به کمک‌های بشردوستانه نقدی ایالات متحده که از طریق سازمان ملل برای نیازمندان در افغانستان ارسال می‌شود، هشدار داد.

طالبان اعلام کردند که از اثر یک انفجاری در ولایت بلخ یک عضو داعش کشته و یکی دیگر زخمی شده است. طالبان می گویند که این انفجار در یک خانه‌ مسکونی در ولسوالی دهدادی، زمانی رخ داد که اعضای گروه داعش مشغول ساخت بمب بودند. شاخه خراسان گروه داعش، چندی قبل تهدید کرده بود که طالبان را به دلیل «همکاری با روسیه و دشمنان مسلمانان در خاور میانه»، مورد حمله قرار خواهند داد. آخرین حمله مرگبار داعش، حمله انتحاری در قندهار بود که از اثر آن، ده ها نفر کشته و مجروح شدند. منابع محلی در آن زمان گفتند که هدف حمله کننده، صف اعضای طالبان در مقابل «شعبه کابل بانک» بود که برای دریافت معاشات شان، منتظر نوبت بودند.

سید مجید میراحمدی معاون وزارت کشور/داخله ایران درباره آخرین جزئیات در پی حمله مسلحانه بامداد امروز به چند مقر نظامی در چابهار، گفت: «۲عنصر پشتیبان که زمینه حضور افراد تروریست را در چابهار فراهم کرده بودند که اینها غیر ایرانی هستند توسط دستگاههای امنیتی دستگیر شدند.» وی در ادامه افرود: «هدفشان این بود که مقر سپاه راسک را به تصرف دربیاورند و در چابهار نیر مقر سپاه، دریابانی و مقر انتظامی را تصرف کنند که با هوشیاری نیروهای امنیتی ما به هدف خودشان نرسیدند.» میراحمدی افزود: «بر اساس گزارش‌های اولیه فرماندهان و دستگاه‌های اطلاعاتی ما؛ عناصر تروریستی، ایرانی نیستند و هویت اینها در حال بررسی است.» وی بیان کرد: «به گفته فرماندهان امنیتی، ۱۸ نفر از تروریست ها به هلاکت رسیدند که احتمال افزایش آنها به ۱۹ نفر است.» در همین حال، ساعاتی پیش، محمد پاکپور فرمانده نیروی زمینی سپاه پاسداران ایران در گفت‌وگویی تلویزیونی در پاسخ به سوالی درباره منشا عملیات تروریستی در راسک و چابهار عنوان کرد: برآورد خاصی در این زمینه نداریم و باید بررسی بیشتری در این خصوص انجام شود. به نقل از منابع مختلف، در این درگیری ها، دست کم ۱۰ تن از نیروهای نظامی ایران کشته و شماری هم مجروح شده اند.

بامداد روز، پنجشنبه ۱۶ حمل، مهاجمان مسلح به سه محل امنیتی مهم در سیستان و بلوچستان حمله کردند. بر اساس آمار ابتدایی نشر شده توسط خبرگزاری‌های داخلی ایران، در این حوادث، مجموعاً ۱۳ نفر کشته شده و تعدادی دیگر زخمی شده‌اند. یک مقام امنیتی ایران به رسانه‌ها اعلام کرده است که پس از درگیری نیروهای امنیتی با مهاجمان، ۸ حمله‌کننده کشته و چند نفر دیگر زخمی شده‌اند. منابع ایرانی اعلام کرده‌اند که این سه حمله مسلحانه همزمان در حوزه ۱۱ امنیتی چابهار، سپاه چابهار و سپاه راسک انجام شده است. علیرضا مرحمتی، معاون امنیتی و انتظامی سیستان و بلوچستان، اظهار کرده است که مهاجمان از عوامل انتحاری و ماین‌ کنار جاده استفاده کرده‌اند. او افزوده که «دقایقی قبل حمله تروریستی به مقر نظامی راسک و چابهار انجام شد. درگیری و تیراندازی در شهرستان راسک از حدود نیم ساعت پیش به اتمام رسیده و رزمندگان سپاه در حال حاضر در حال پاکسازی منطقه و تعقیب عوامل احتمالی حاضر در محل هستند.» گروه شبه‌نظامی جیش العدل اعلام کرده است که حملات کار آنها بوده و ادعا کرده است که یک مقر مهم سپاه را به کنترل خود درآورده است. با این حال، مقامات امنیتی ایران اعلام کرده‌اند که درگیری‌ها به پایان رسیده و در نتیجه، ۲ عضو سپاه پاسداران، ۱ مامور امنیتی کسته و چندین نفر دیگر مجروح شده‌اند. رسانه های مستقل تلفات نیروهای ایرانی را ۵ نفر اعلام کرده اند.

به گزارش رسانه‌های داخلی ایران، دو عضو داعش خراسان که قصد ورود به «حرم حضرت معصومه» در شهر قم را داشتند، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند. تصاویری که توسط دوربین‌های مداربسته گرفته شده، نشان می‌دهند که این دو نفر در حال عبور از دروازه چک الکتریکی توسط ماموران امنیتی دستگیر می شوند. تا اکنون جزئیات بیشتری درباره این بازداشت منتشر نشده است. بعد از بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان، شاخه خراسان گروه داعش بیش از هر زمان دیگری در منطقه فعال شده و در این مدت حملاتی را در افغانستان، پاکستان، ایران و روسیه انجام داده است. در آخرین مورد از حملات داعش در عمق خاک ایران، دو انفجار انتحاری در روز سالگرد کشته شدن قاسم سلیمانی در شهر کرمان ایران بود که منجر به کشته شدن ده ها تن و مجروح شدن بسیاری شد. تصاویر ورود این دو عضو داعش به «حرم حضرت معصومه» توسط خبرگزاری رسمی حوزه، حوزه نیوز منتشر شده است.

جیلی اتو، تولیدکننده موترهای برقی چینی، به تازگی اولین موتر دریفت بدون راننده جهان مجهز با هوش مصنوعی را معرفی کرده است. این دستاورد برجسته در صنعت موتر به دلیل انجام آزمایشات کاملاً مستقل و دریفت روی برف و یخ، به نقطه عطفی تبدیل شده است. با استفاده از شاسی دیجیتالی و فناوری ادراکی پیشرفته، موترهای جدید جیلی قابلیت اجرای تکنیک‌های رانندگی تهاجمی را دارا میباشند. علاوه بر این، سیستم اشترینگ با سیم موتر این امکان را فراهم می‌کند که جهت حرکت به صورت دقیق و سریع کنترل شود. این قابلیت‌ها هماهنگی یک سیستم کامل و یکپارچه را فراهم می‌کنند. این سیستم قادر است وضعیت فعلی موتر را در زمان واقعی شناسایی و پیش‌بینی کرده و به آن اجازه دهد مانند یک راننده حرفه‌ای عمل کند. موتر های جیلی با استفاده از هوش مصنوعی، به ویژگی‌های ایمنی پیشرفته و سیستم‌های کمک رانندگی مجهز شده‌اند. این ویژگی‌ها باعث می‌شوند که حتی مسافرانش احساس اطمینان و امنیت کامل را در حین رانندگی داشته باشند و رانندگی را به‌صورت روان و بی‌مشکل تجربه کنند. به‌عنوان یکی از بزرگترین موترسازان خصوصی چین، رونمایی جیلی از موتر دریفت بدون راننده مجهز با هوش مصنوعی، موقعیت آن را در خط مقدم نوآوری خودرو نشان می‌دهد و نشان از تعهد آن به پیشروی در آینده حمل‌ونقل دارد.

بر اساس گزارش های رسمی، این زلزله با قدرت ۷.۴ درجه ریشتر در شرق تایوان، به خصوص در شهر هوآلین، اتفاق افتاده است. هم‌زمان با وقوع این زلزله، هشدار سونامی در جنوب جاپان و فیلیپین نیز صادر شده است. تصاویر ویدئویی از رسانه‌های محلی نشان می‌دهند که ساختمان‌های مسکونی و افرادی که از خانه‌ها و مکاتب خارج شده‌اند، آسیب دیده و در وضعیت ناپایداری هستند. به گفته مرکز مطالعات زمین‌شناسی امریکا، کانون این زلزله ۱۸ کیلومتری جنوب شهر هوالی‌ین تایوان قرار داشته است. مقامات اعلام کرده‌اند که این زلزله، شدید‌ترین زلزله تایوان در طول ۲۵ سال گذشته بوده است.

شورای امنیت سازمان ملل به‌عنوان واکنش به حمله اسرائیل به ساختمان کنسولگری ایران در دمشق که منجر به کشته شدن ۷ نظامی وابسته به سپاه پاسداران شد، جلسه‌ای اضطراری برگزار کرد. در این جلسه، نمایندگان چین، روسیه و الجزیره حمله را محکوم کرده و سفیر روسیه آن را «غیرقابل قبول» خواند. او اسرائیل را به انجام اقداماتی که می‌تواند منجر به تشدید مناقشات در خاورمیانه شود، متهم کرد. وانگ ونبین، سخنگوی وزارت خارجه چین نیز این حمله را محکوم کرده و بر احترام به امنیت نهادهای دیپلماتیک تأکید کرده است. امریکا، فرانسه و بریتانیا به‌عنوان سه عضو دائم شورای امنیت، هنوز حمله را محکوم نکرده‌اند ولی نماینده دائمی امریکا در جلسه اعلام کرد که اگر ثابت شود، ساختمان مورد حمله متعلق به اماکن دیپلماتیک بوده است، حمله را محکوم خواهد کرد. زهرا ارشادی، سفیر و معاون نمایندگی دایمی ایران در سازمان ملل، این حملات را «جنایات هولناک و حملات ناجوانمردانه تروریستی» خوانده و اسرائیل را متهم به نقض منشور سازمان ملل، قوانین بین‌المللی و حاکمیت سوریه دانست.

سرمقاله نشریه «فرانکفورتر قوندشاو» نوشته کارین دالکا افغانستان باید هرگز از دید ما دور نباشد و دلایل متعددی برای این ادعا وجود دارد. بسیاری از خبرهای منفی اخیر افغانستان، یادآور دوران حکومت وحشتناک طالبان از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ است. در آن زمان، تخریب گنجینه‌های فرهنگی از جمله مجسمه‌های بودا در بامیان و بیشتر از همه، ظلم وحشیانه به زنان باعث ترس و وحشت در سراسر جهان شد. با افسوس، تاریخ تکرار می‌شود: از زمانی که رژیم بنیادگرای اسلامی در سال ۲۰۲۱ دوباره در افغانستان به قدرت رسید، دختران و زنان را به طور روزافزون از جامعه عمومی بیرون می‌ راند و آنها را به طور سیستماتیک از حق رأی محروم می‌ کند. اما خبر نگران‌کننده این است که طالبان می‌خواهند دوباره زنان را به اتهام «زنا» سنگسار کنند. این پیوستگی در مسیر نابودی یک فرهنگ، دوباره بیانگر شکست غم‌انگیز ماموریت بین‌المللی در افغانستان است، شکستی که مسئولان سیاسی در آلمان برای مدت‌ها نخواستند به آن اعتراف کنند. عملیات در افغانستان شکست خورده است! نتایجی که توسط کمیسیون مطالعاتی بوندستاگ اعلام شده است، این را به وضوح نشان می‌دهد: عملیات در افغانستان از لحاظ استراتژیکی شکست‌خورده بوده است. گزارش موقت این کمیسیون که بیش از ۳۰۰ صفحه است، به تازگی ارائه شده، اما تاکنون در رسانه‌ها و محافل سیاسی در برلین کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این کاهش توجه ممکن است به دلیل واقعیت تلخی باشد که عملیات در افغانستان به‌صورت کلی شکست خورده است‌ و این واقعیت از زمان خروج نیروهای ائتلاف بین المللی به‌ صورت مخفیانه در سال ۲۰۲۱، مشخص بوده است. با این حال، هنوز مشخص نیست که آیا سیاستمداران از این تجربه درس گرفته‌اند یا خیر؟ تا پایان سال ۲۰۲۴، کمیسیون موظف نمایندگان مجلس و کارشناسان، توصیه‌هایی را ارائه خواهند کرد، اما آیا نخبگان سیاسی آماده به انجام تغییرات لازم هستند؟ شک و تردید منطقی است. خطر تروریسم از افغانستان هنوز هم وجود دارد و این امر نمی‌تواند به‌سادگی نادیده گرفته شود. رفتار نادرست با کارمندان محلی سابق و بسیاری از افغان‌های در معرض خطر که به درستی احساس می‌کنند که رها شده‌اند، نشان می‌دهد که در سیاست و جامعه تمایل زیادی برای حل مسئله‌های ناشی از شکست در افغانستان وجود دارد. این مسائل نباید از دید عمومی دور باشند و نباید از ذهن سیاستمداران کنار رفته باشند. حملات اخیر گروه‌های شبه نظامی تروریستی مانند دولت اسلامی « داعش» در کشورهای دیگر جهان نشان‌دهنده این مسئله است. این نشان می‌دهد که تهدید جهادگرایی و تروریسم هنوز هم از افغانستان بسیار واقعی است. «جنگ علیه تروریزم» این محل پرورش را هرگز خشک نکرد، بلکه آن را بارور کرد. هر چند طالبان ادعا می‌کنند که در حال مبارزه با گروه «شاخه خراسان گروه داعش» هستند، اما کارشناسان امنیتی هشدار می‌دهند، نباید به آنها اعتماد کرد که قادر به کنترل وضعیت خواهند بود. هر کسی که به‌افغانستان بی‌توجهی کند، منافع امنیتی خود را در واقعیت نادیده‌گری می‌گیرد. بنابراین، آلمان و جامعه بین‌المللی نمی‌توانند به‌سادگی مسئولیت خود را در قبال افغانستان و ادامه تغییرات مخرب در آن، رها کنند. این مسئله از نظر اخلاقی و استراتژیکی اهمیت دارد و نیازمند بررسی دقیق و اعمال تغییرات جدی در سیاست‌ها و رویه‌های موجود است.

در روزهای اخیر، مکتوبی بر روی شبکه‌های اجتماعی منتشر شده که نشان می‌دهد «کمیسیون تصفیه صفوف» طالبان در حال مواجه با مشکلات جدی در روند کاری خود است و هم‌اکنون هیأت تدقیق را موظف و مأمور کرده تا سوابق جنگی “جهادی” افراد را دوباره به طور دقیق بررسی کند. در این مکتوب پنج ماده‌ای، به مقامات محلی طالبان در ولایات کشور هشدار داده شده است که در روند تدقیق سوابق جنگی افراد، مداخله نکنند و به استقلالیت کمیسیون احترام بگذارند. برای معاون والی که در حقیقت نماینده و مسئول ولایتی کمیسیون تصفیه صفوف در ولایات است، شرایط سختی برای تثبیت سوابق جنگی افراد وضع شده است. منابع مختلف تأیید می‌کنند که تا به حال نزدیک به ۶۰۰ هزار نفر، فورمه تثبیت سوابق “جهادی” را اخذ کرده‌اند و ادعا می‌کنند که در بیست سال جنگ با دولت و نیروهای بین‌المللی و ناتو، در صف طالبان جنگیده‌اند. این مسئله از آن جهت دارای اهمیت ویژه است که منابع رسمی تا قبل از سقوط نظام جمهوری، تعداد جنگجویان طالبان را بین ۴۰ تا ۵۰ هزار نفر تخمین می‌زدند که در مقایسه با ثبت نام ۶۰۰ هزار نفری که حالا صحبت از آن است، گیج‌کننده و پرسش برانگیز است. در دوره جنگ بیست ساله، طالبان برای تضعیف حکومت قانونی افغانستان و نفوذ لایه ایی در محلات، بی هیچ پیش شرطی و با آغوش باز، دزدان حرفه ایی، مافیای مواد مخدر، باندهای سازمان یافته آدم ربا، آدم کشان شناخته شده تعقیب حکومت و حتی تروریستان خارجی را هم در صفوف خود جای داده و برای شان هویت «مجاهد» قائل شده بودند. به نظر می رسد که طالبان با چالش‌ها و رقابت‌های به وجود آمده‌ی درون‌گروهی دست ‌و پنجه نرم می کند و سعی دارد، با تقلید از الگوهای ایدئولوژیک موجود در منطقه، با هر قیمتی شکل ساختار کنونی را حفظ کند. ولی همزمان، نیز تلاش می کند تا وفادارترین افراد را در سطوح مختلف حاکمیتی، به ویژه در رده های میانی و پایینی، نگهدارد. در این میان، قندهار که مرکز قدرت طالبان به شمار می‌آید، سعی می کند تا با تسریع روند کار «هیأت تدقیق» در دل کمیسیون تصفیه صفوف، هرگونه تلاش برای سبوتاژ فرمان‌های آتی «امیرالمومنین» و شاخ شدن افراد را در مقابل سیاست های کلان این گروه حاکم را، در نطفه خنثی کند.

المرصاد، رسانه ی نزدیک به طالبان، در مطلبی با عنوان «اوضاع امنیتی منطقه و سیاست دوگانه پاکستان»، از سفیر پیشین افغانستان در اسلام‌آباد نقل قول کرده است که غرب با حمایت مالی از داعش و از طریق پاکستان، در تلاش است تا منطقه، از جمله ایران، چین و روسیه را ناامن کند و از تحقق پروژه‌های اقتصادی بزرگ منطقه ایی مانع شود. عاطف مشعل، با رد اتهامات پاکستان درباره فعالیت گروه داعش در افغانستان مدعی شده که «شهاب المهاجر» رهبر گروه داعش خراسان، در حال حاضر در ایالت بلوچستان پاکستان اقامت دارد. به نقل از المرصاد، داکتر نسیم، رهبر «جنبش ملی بلوچ» در گردهمایی در جینوا، سوئیس، از موجودیت مراکز داعش در پاکستان ابراز نگرانی کرده و گفته است که ارتش پاکستان، مراکز داعش در ایالت بلوچستان را حمایت مالی و لوژیستیکی می‌کند. پیش از این، سهیل شاهین، مسئول دفتر سیاسی طالبان در قطر، در مصاحبه ای با یک رسانه روسی، اظهار داشت که داعش در پاکستان، ایران، هند و آسیای میانه، مخفیگاه‌های امنی دارد.

در یک حرکت بسیار مهم، چهار هیئت مدیره مکاتب بزرگ در تورنتو، تصمیم به شروع یک دعوای حقوقی علیه غول‌های فناوری پشت پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی معروف، فیس‌بوک و اینستاگرام (که متعلق به شرکت متا پلتفرم است)، اسنپ‌چت و تیک‌تاک (که توسط شرکت‌های دیگری مانند اسنپ و بایت‌دنس تولید شده‌اند)، کرده‌اند. این مقامات ادعا می‌کند که این غول‌های فناوری عمدا محصولاتی اعتیادآور را طراحی و بازاریابی کرده‌اند که به طور قابل توجهی سیستم آموزشی را مختل کرده‌اند. این شکایت نگرانی‌های بیشتری را در مورد سلامت روان، کمبود توجه و تغییر نحوه تفکر و رفتار دانش‌آموزان بر اثر استفاده از پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی به وجود می‌آورد. مربیان بیشتری زمان خود را صرف رسیدگی به مسائل مرتبط با رسانه‌های اجتماعی می‌کنند که باعث می‌شود زمان مفیدی که برای اهداف اصلی آموزشی قرار بود، از دست برود. تعدیل‌های برنامه درسی به منظور برآوردن نیازهای رو به رشد دانش‌آموزان تحت تأثیر مصرف رسانه‌های اجتماعی صورت می‌گیرد که باعث تقاضای منابع قابل توجه و چالش‌های کارکنان می‌شود. مقامات هیئت مدرسه منطقه تورنتو اظهار داشتند: “ما ادعا می‌کنیم که این شرکت‌ها با سهل انگاری محصولات اعتیادآور را طراحی و به بازار عرضه کرده‌اند که وظایف هیئت مدیره ما برای افزایش موفقیت و رفاه دانش‌آموزان را مختل کرده‌اند.” این دعوی یک نقطه عطف مهم در نبرد جاری برای رسیدگی به اثرات نامطلوب رسانه‌های اجتماعی بر آموزش است. انتظار می‌رود که جرقه گفتگوهای مهمی در مورد مسئولیت شرکت‌های فناوری در حفاظت از رفاه کاربران جوان و یکپارچگی سیستم آموزشی باشد.

نشریه “دی سایت” آلمان در یک مقاله اعلام کرد که ارتش آلمان تنها در موارد استثنایی مجاز به استخدام افراد زیر ۱۸ سال است، اما آمارها نشان می‌دهد که تعداد استخدام‌های این گونه در ارتش آلمان به طور چشمگیری افزایش یافته است. در سال گذشته، ارتش آلمان تقریباً ۱۸۸۰۰ سرباز جدید را به خدمت گرفته است. آمارها نشان می‌دهد که درصد نسبتاً زیادی از این سربازان جدید، زیر ۱۸ سال بوده‌اند. توافقی که احزاب سوسیال دموکرات، سبزها و لیبرال دموکرات در قرارداد ائتلاف فدرال به آن دست یافته‌اند، آموزش و خدمت با سلاح باید برای سربازان بالای ۱۸ سال باشد. در پاسخ به این مسئله، وزارت دفاع آلمان اعلام کرده که متقاضیان ۱۷ ساله تنها در صورت قبولی در آزمون جامع استعداد جسمانی و روانی قابل استخدام هستند. همچنین، متقاضیان زیر سن برای استخدام در ارتش، نیاز به رضایت والدین و یک دوره آزمایشی شش ماهه دارند. ارتش آلمان با مشکل کمبود پرسنل روبرو است، به خصوص در سال های اخیر که با تهدیدات امنیتی ناشی از حمله روسیه به اکراین مواجه شده است. وزارت دفاع آلمان اعلام کرده که تعداد حدود ۲۷۰۰۰ پست در ارتش آلمان خالی مانده است. بحث‌ها در مورد احیای سربازی اجباری در آلمان دوباره داغ شده است‌. وزیر دفاع فدرال آلمان ، در مصاحبه‌ای با «زودویچه سایتونگ» اظهار داشته که تعلیق خدمت اجباری سربازی در سال ۲۰۱۱ یک اشتباه بوده است.

وزارت خارجه روسیه در بیانیه‌ای که شب یکشنبه منتشر شد، اعلام کرد، براساس تحقیقات فدراسیون روسیه، رد پای حملات تروریستی اخیر در روسیه به اوکراین منتهی می‌شود. مسکو از کیف خواسته که افراد دخیل در این حملات را بازداشت و به آن کشور تحویل دهد.به گفته وزارت خارجه روسیه، واسیل مالجوک، رئیس سرویس امنیت ملی اکراین یکی از افرادی است که به اتهام مشارکت در این حملات متهم شده و بر اساس معاهده مبارزه با تروریسم، کیف اقدامات خود را نقض کرده است. همچنین، مسکو ادعا می‌کند که مسئولیت این اقدامات بر عهده مقامات اکراین است. در حوادثی که دو هفته پیش در حومه شهر مسکو روی داد، ده‌ها نفر کشته و زخمی شدند. هرچند داعش خراسان مسئولیت آن حمله را برعهده گرفت، اما مسکو آن را را به اکراین نسبت می‌دهد. کمیته تحقیقات روسیه امروز اعلام کرد که هویت ۱۳۴ نفری که در حمله تروریستی در سالن کروکوس جان خود را از دست دادند، مشخص شده است. همچنین، روسیه پس از حمله مرگبار «کورکوس هال»، اقدام به اخراج صدها شهروند خارجی کرده است. مقامات روسیه این افراد را به نقض قوانین مهاجرت متهم کرده‌اند. در همین حال، افراد زیادی از کارگران تاجیکستانی که در روسیه کار می‌کردند، به دلیل ترس از بازداشت و مرتبط دانستن با عوامل حملات تروریستی، محل کار خود را ترک کرده و به کشور خود بازگشته‌اند.

در پی انفجار ماین به جا مانده از جنگ های داخلی، ۹ کودک جان خود را از دست دادند. به نقل از منابع محلی، این حادثه بعد از ظهر روز گذشته (یکشنبه، ۱۲ حمل) در قریه «زدران» ولسوالی «گیرو» ولایت غزنی، رخ داده که از اثر آن ۵ دختر و ۴ پسر خردسال با سنین ۴ تا ۱۰ سال کشته شدند. مسئولان محلی، ماین به جا مانده را به دوره اشغال افغانستان توسط شوروی‌ها نسبت داده‌اند. تاکنون هیچ منبع مستقلی، نوع مواد انفجاری را تأیید نکرده‌اند. طالبان نیز در طول جنگ بیست ساله با نیروهای دولتی نظام جمهوری و ائتلاف بین‌المللی، از انواع مختلف مواد منفجره استفاده می‌کردند، از جمله کارگذاری ماین‌های کور کنارجاده ایی که از تاکتیک‌های رایج، بین جنگجویان طالبان بود.

در پاسخ به شایعات پخش شده در رسانه‌ها، ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان اعلام کرد که شایعاتی مبنی بر تغییر و جابجایی محل سکونت آقای حکمتیار صحت ندارد. مجاهد بیان کرد: «حکمتیار صاحب یکی از چهره‌های جهادی کشور است و محل سکونت قبلی او بحث برانگیز بوده، اما تصمیم گرفته شد تا برای وی مکان مناسبی برای زندگی تدارک دیده شود.» این اظهارات به دنبال پخش شایعاتی بود که گفته می‌شد خانه آقای حکمتیار توسط افراد طالبان محاصره شده و محافظانش خلع سلاح شده‌اند. حبیب الرحمن حکمتیار، فرزند گلبدین حکمتیار ناین شایعات را رد کرده بود. مجاهد همچنین بیان کرد که «هیچ اقدام دیگری در مورد آقای حکمتیار صورت نگرفته است و حیثیت و مقام او در جای خود است.»

در پی حمله مرگبار به یک سالن کنسرت در حومه مسکو که به کشته شدن بیش از ۱۵۰ نفر انجامید، تیمی از بازرسان روس (سه‌شنبه ۷حمل) وارد تاجیکستان شدند تا از خانواده‌های چهار متهم بازجویی کنند. منابع امنیتی تاجیک که خواستند نامشان فاش نشود، اعلام کردند این خانواده‌ها از مناطق مختلف به پایتخت آورده شده‌اند. این حادثه خونین که تاکنون منجر به دستگیری ۱۱ نفر به علاوه ۳ تن دیگر که به گفته منابع روسی، دیشب بازداشت شده اند، از سوی ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، به افراط‌گرایان اسلامی نسبت داده شده است. پوتین همچنین تاکید کرد عاملان این جنایت ارتباطاتی با اکراین داشته‌اند، ادعایی که از سوی کییف رد شده است. این اظهارات در حالی مطرح می‌شوند که هنوز پرسش‌های زیادی درباره انگیزه‌ها و ارتباطات بین‌المللی این حادثه باقی است. جامعه بین‌المللی و روسیه به دنبال پاسخ‌هایی برای این پرسش‌ها هستند در حالی که تنش‌ها در منطقه افزایش می‌یابد.

در اقدامی که بار دیگر توجه جهانی را به چالش‌های حقوق بشری در افغانستان معطوف کرده، ستره محکمه طالبان اجرای مجازات شلاق در ملاء عام را برای دو نفر در ولایت ‌های بغلان و فراه اعلام کرد. این حکم که یکی به اتهام داشتن «روابط نامشروع» و دیگری به اتهام «لواط» صادر شده، با واکنش شدید داخلی و سازمان‌های مدافع حقوق بشر مواجه شده است. بر اساس اعلامیه ستره محکمه، فردی در بغلان ۳۹ ضربه و فرد دیگری در فراه ۳۰ ضربه شلاق دریافت کرده‌اند، اقدامی که در دیدگاه طالبان به عنوان اجرای عدالت تلقی می‌شود، اما در نظر جهانی به عنوان نقض آشکار حقوق انسانی شناخته شده است. این رویدادها تنها دو روز پس از اظهارات ملا هبت الله آخندزاده، رهبر طالبان، رخ داده‌اند که در آن از مقاومت در برابر فشارهای غرب برای تحمیل دموکراسی سخن گفته بود. اظهاراتی که به سرعت از پلتفورم‌های تبلیغاتی طالبان حذف شد. جامعه جهانی و نهادهای حقوق بشری، بارها از طالبان خواسته‌اند تا به اجرای مجازات‌های علنی پایان دهند، اقداماتی که به گفته آن‌ها، نه تنها غیرانسانی بلکه مغایر با ارزش‌های بنیادین حقوق بشر است.

در یک خبر تازه، یک حمله‌کننده‌ای انتحاری، موتر حامل انجینران چینایی را در ایالت خیبرپختونخواه پاکستان هدف قرار داد. منابع رسمی اعلام کرده‌اند که این حمله در منطقه شانگله این ایالت صورت گرفته که منجر به کشته شدن ۵ انجینر چینایی و راننده پاکستانی شان شده است. تصاویر منتشر شده از محل حادثه نشان می‌دهد که موتر انجینران چینایی پس از حمله، در یک دره کم عمق سقوط کرده و در حال سوختن است. هنوز هیچ گروهی مسئولیت این حمله را بر عهده نگرفته است. در این منطقه یک بند آب بزرگ واقع شده که پیشتر نیز هدف حملات قرار گرفته است. در سال ۲۰۲۱، انفجار یک بس مسافر بری به کشته شدن ۱۳ نفر از جمله ۹ شهروند چینایی منجر شد. پس از حمله مرگبار به کنسرتی در حومه مسکو، داعش خراسان تهدید کرده که منافع و مراکز دیپلماتیک کشورهای روسیه، چین و ایران را نیز هدف قرار خواهد داد. این تهدیدات نشان از افزایش تنش‌ها و بی‌ثباتی در منطقه دارد.

در انتخابات ریاست جمهوری اسلواکی، پس از شمارش نزدیک به تمامی آرا، رقابت به دور دوم کشیده شده است، جایی که ایوان کراک، نامزد طرفدار غرب با کسب ۴۲.۴۴ درصد آرا و پیتر پلگیرینی، نخست وزیر پیشین و طرفدار روسیه با حدود ۳۷ درصد رای، به عنوان دو نامزد پیشرو معرفی شدند. این انتخابات برجسته‌ترین نشانه‌ای است که دیدگاه‌های متفاوت در خصوص جنگ اوکراین و نقش اسلواکی در این میان را به نمایش می‌گذارد. ایوان کراک، با تأکید بر ادامه حمایت از اکراین در مقابل روسیه و پلگیرینی که به دنبال روابط صلح‌آمیز با مسکو است، دو نگرش متفاوت را پیش روی رای‌دهندگان قرار داده‌اند. ریاست جمهوری در اسلواکی گرچه به طور عمده نقشی تشریفاتی دارد، اما این انتخابات می‌تواند به عنوان نمایانگر مواضع اجتماعی و سیاسی جامعه اسلواکی در قبال بحران اکراین و روابط خارجی در نظر گرفته شود. اسلواکی به عنوان عضوی از ناتو و اتحادیه اروپا، دارای نقشی کلیدی در سیاست‌های منطقه‌ای و بین‌المللی است و انتخاب رئیس جمهور جدید می‌تواند بر تعاملات آینده این کشور با همسایگان و شرکای جهانی تأثیرگذار باشد. ایوان کراک که حمایت گسترده‌ای از مخالفان دولت و همچنین زوزانا کاپوتوا، رئیس جمهور فعلی و منتقد سرسخت دولت و حامی اکراین دارد، در صورت پیروزی در دور دوم که برای تاریخ ۶ اپریل برنامه‌ریزی شده است، با چالش‌ها و مخالفت‌هایی از سوی اردوگاه طرفدار روسیه مواجه خواهد شد. این در حالی است که رقابت انتخاباتی و دور دوم پیش رو، فرصتی برای هر دو نامزد فراهم می‌کند تا دیدگاه‌ها و برنامه‌های خود را برای جذب آرای بیشتر به رای‌دهندگان ارائه دهند.

جبهه مقاومت ملی افغانستان اعلام کرد که یک موضع طالبان در شهر تالقان، مرکز ولایت تخار را با حمله راکتی هدف قرار داده است. بر اساس بیانیه‌ای که از سوی این جبهه منتشر شده، نیروهای آن‌ها در منطقه «نهرچمن» به مواضع طالبان حمله ور شده و در نتیجه یک عضو طالبان کشته و سه تن دیگر زخمی شده‌اند. تا این لحظه، هیچ واکنشی از سوی طالبان در مورد این حمله ارائه نشده است. همچنین، یک مکتوب منتسب به «قول اردوی ۲۰۱ خالد بن ولید طالبان» در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است که هشدار می‌دهد جبهه مقاومت قصد دارد طی ماه رمضان با توزیع غذاهای آلوده به سم، نیروهای طالبان را مسموم کند. این مکتوب، تا کنون از هیچ منبع رسمی تایید نشده است.

بر اساس گزارش‌های منتشر شده، «طاووس خان » که در دوره حکومت قبلی به عنوان عنوان افسر در معینت تأمینات تکنالوژی و لوژستیک در وزارت دفاع خدمت می‌کرد، در ولسوالی محمدآغه ولایت لوگر، در یک حادثه خشونت‌آمیز با ضربات چاقو به قتل رسیده است. منابع محلی به رسانه‌ها اطلاع داده‌اند که این افسر پیشین، پس از درگیری لفظی با تعدادی از افراد مسلح طالبان، مورد حمله قرار گرفته و با ضربات مکرر چاقو کشته شده است. این رویداد تنها یکی از صدها مورد خشونت علیه اعضای دولت پیشین افغانستان است که پس از بازگشت طالبان به قدرت گزارش شده‌اند. تا به حال گزارش‌های مستندی از این دست کشتارها از طریق رسانه‌های مختلف به اطلاع عموم رسیده است.

در تحلیلی تازه، سخنان اخیر ملا هیبت الله آخندزاده، رهبر طالبان، نه تنها حاوی تهدیدات صریح به غرب بر سر مسائل حقوق بشری است، بلکه پیامی محکم به مسکو در راستای تبیین موقعیت طالبان به عنوان یک شریک استراتژیک در برابر چالش‌های مشترک می‌دهد. او که خود را «امیرالمومنین و نماینده الله» می‌خواند، با صراحت تمام اعلام داشت که اگر قرار باشد، حقوق بشر «به سبک غربی» بر او تحمیل شود، آماده جنگیدن دو دهه دیگر علیه غرب است. این اظهارات در زمانی حساس منتشر می‌شود که داعش خراسان اقدام به حملات تروریستی در قندهار و سپس مسکو کرده‌است. با وجود انگشت اتهام روسیه به سمت اوکراین، عدم اظهار نظر مستقیم درباره نقش افغانستان و طالبان در این حملات، فضایی از ابهام را ایجاد کرده است. این در حالی است که آخندزاده موضعی استراتژیک اتخاذ کرده و مسکو را مطمئن می‌سازد که طالبان نه تنها مظنون نیستند بلکه دوستی قابل اتکا در برابر چالش‌های غربی هستند. در حالی که مخاطب این بخش سخنان آخندزاده، افراد گروهش است، با تاکید بر اینکه «با گرفتن کابل و نشستن روی صندلی‌های ولایت و نوشیدن چای سبز و سیاه، کار تمام نشده و این آغاز راه است،» نشان می‌دهد که طالبان آماده مقابله با چالش‌های داخلی و تثبیت قدرت خود هستند. بنابراین، این سخنان در راستای آماده‌سازی طالبان برای مقابله با تهدیدات داخلی و تضمین استقرار طولانی‌مدت آن‌ها در قدرت تفسیر می‌شود. نگاهی عمیق‌تر به سخنان آخندزاده نشان می‌دهد که او برخورد با داعش خراسان را به عنوان یک اولویت اساسی تلقی می‌کند. با توجه به خطراتی که این گروه تروریستی می‌تواند از طریق حملات بین‌المللی ایجاد کند، طالبان می‌خواهند نشان دهند که مسئولیت‌پذیر هستند و می‌توانند به عنوان یک بازیگر امنیتی مطمئن در منطقه عمل کنند. در نهایت، سخنان آخوندزاده انعکاسی از تلاش طالبان برای ارائه خود به عنوان یک قدرت سیاسی و امنیتی مستقل و با ثبات در صحنه بین‌المللی است. آن‌ها نه تنها سعی در تثبیت موقعیت خود دارند بلکه می‌خواهند در چشم انداز جدید ژئوپلیتیکی، نقشی فعال و تعیین‌کننده ایفا کنند.

واحدالله نژند، ورزشکار مبارزات آزاد افغانستان، در مسابقه شنبه شب (۴ حمل) در اشتوتگارت آلمان، حریف خود یکوب بهنیک از جمهوری چک را شکست داد. دو ورزشکار در سه روند مبارزه کردند و در پایان، نژند با امتیاز برتر، برنده مسابقه شد. این پیروزی باعث شد که نژند هشت پیروزی مسابقات بین المللی را در کارنامه‌اش به ثبت برساند.

مجمع عمومی سازمان ملل قطعنامه ای را برای استفاده از هوش مصنوعی (AI) برای توسعه پایدار تصویب کرد. این قطعنامه با عنوان «استفاده از فرصت‌های سیستم‌های هوش مصنوعی ایمن، مطمئن و قابل اعتماد برای توسعه پایدار» است. این یک نقطه عطف مهم در تلاش های جامعه بین المللی برای رسیدگی به چالش ها و فرصت های ارائه شده توسط فناوری های هوش مصنوعی است. هدف جامعه بین المللی با انجام این کار، تقویت همکاری های جهانی و رسیدگی به نابرابری های اجتماعی-اقتصادی است .این قطعنامه بر اهمیت اطمینان از ایمن و قابل اعتماد بودن سیستم های هوش مصنوعی تاکید می کند. تمرکز بر تسریع پیشرفت به سوی تحقق کامل دستور کار 2030 برای توسعه پایدار است. این قطعنامه به پتانسیل تحول آفرین هوش مصنوعی در مقابله با چالش های جهانی اشاره می کند. فناوری های هوش مصنوعی راه حل های نوآورانه ای را برای پیشبرد اهداف توسعه پایدار ارائه می دهند. آنها می توانند برای کاهش فقر، تشخیص بیماری، واکنش به بلایا و حفاظت از محیط زیست مورد استفاده قرار گیرند. این قطعنامه ضمن اذعان به مزایای هوش مصنوعی، بر نیاز به کاهش خطرات احتمالی و حفاظت از حقوق بشر تاکید می کند. نگرانی هایی در مورد سوء استفاده از هوش مصنوعی برای تضعیف صلح، امنیت و آزادی های اساسی مطرح شد. برای رسیدگی به این موضوع، چارچوب‌های نظارتی قوی و دستورالعمل‌های اخلاقی مورد نیاز است. این قطعنامه نشان دهنده تعهد جامعه بین المللی به همکاری در به کارگیری هوش مصنوعی به نفع بشریت است. کشورها به دنبال به حداکثر رساندن تأثیر مثبت هوش مصنوعی در عین زمان به حداقل رساندن خطرات و چالش‌های بالقوه با تقویت گفتگو، اشتراک دانش و ابتکارات ظرفیت‌سازی هستند.

حمله خونین به مسکو که طی آن شاخه خراسان داعش مسئولیت آن را بر عهده گرفت، نه تنها امنیت داخلی روسیه بلکه تعادل قدرت در جهان را تحت تأثیر قرار داد. واکنش‌های بین‌المللی نشان از نگرانی عمیق نسبت به تشدید تنش‌ها و احتمال واکنش نظامی قوی از سوی روسیه دارد. این حمله، در زمانی رخ داده که تنش‌ها در اکراین و منطقه به اوج خود رسیده و این موضوع، پیچیدگی‌های روابط بین‌الملل را بیش از پیش نمایان می‌سازد. در سخنرانی امروز پوتین، تفسیری خاص از حادثه ارائه شد که روسیه این حمله را به منزله یک تهدید جدی علیه امنیت ملی خود تلقی می‌کند. پوتین با اشاره به اطلاعاتی که حاکی از فرار تروریست‌ها به سمت اکراین و تدارک مسیری برای عبور آنها به این کشور بود، تنش‌ها میان مسکو و کیف را تشدید می کند. در عین حال این اتهامات علیه اکراین و حامیان غربی آن، بدون شک، پیامدهای عمیقی بر رویکردهای دفاعی و سیاست خارجی روسیه خواهد داشت. آنچه در این میان مهم به نظر می‌رسد، توانایی و آمادگی داعش خراسان برای انجام چنین حملاتی و استفاده از جنگ اکراین به عنوان پوششی برای اهداف خود است. این حمله نه تنها یک پیام انتقام‌جویانه از سوی داعش به روسیه نیز بود بلکه می‌تواند به عنوان یک تغییر بازی در منطقه تلقی شود که پتانسیل تشدید درگیری‌ها و بحران‌ها را دارد. علاوه بر این، موفقیت‌های اخیر روسیه در جنگ اکراین و استفاده از این حمله به عنوان فرصتی برای تحکیم قدرت داخلی و خارجی خود، به نوعی می‌تواند پوتین را نیز در موقعیت قدرتمندتری قرار دهد. اما این سوال بزرگ باقی می‌ماند که چگونه جامعه جهانی و به ویژه کشورهای غربی به این تحولات واکنش نشان خواهند داد. در نهایت، در حالی که دنیا منتظر پاسخ‌های قاطع از سوی مسکو است، تأثیرات این حمله بر روابط بین‌الملل، تعادل قدرت و آینده منطقه‌ای و جهانی همچنان مبهم و نامعلوم است. این حادثه، یک بار دیگر نشان داد که چگونه اقدامات تروریستی می‌توانند به سرعت مناسبات بین‌المللی را تحت تأثیر قرار دهند و زمینه‌ساز تغییرات گسترده‌تری در نظام جهانی شوند.

در حالی که سازمان های اطلاعاتی روسیه ادعا می‌کنند، مظنونین حمله تروریستی به کنسرت موسیقی در مسکو را، در جاده ای منتهی به خاک اکراین دستگیر کرده ‌اند و از ردیابی تماس‌های آن‌ها با افرادی در اکراین گزارش می‌دهند، به نظر می‌رسد که این همه نشانه‌ها، آن چیزی نیست که روس‌ها از حادثه اخیر در مسکو اظهار می‌کنند. چندی پیش الکساندر بورتنیکوف، رییس سازمان امنیت ملی روسیه در نشست روسای امنیت کشورهای مشترک المنافع گفته بود: «فعالیت پیشرفته‌ای از شاخه‌های داعش در افغانستان را ثبت کرده‌ایم که تحت عنوان ولایت خراسان متحد شده‌اند. جماعت انصارالله و حزب اسلامی ترکستان از نزدیک با آن در ارتباط اند. هدف آن‌ها ایجاد زمینه‌ای برای گسترش به قلمرو کشورهای مشترک‌المنافع است.» همچنین نزدیک به بیست روز پیش، وزیر دفاع روسیه در حالی که کشورش درگیر جنگ با اکراین است، در نشست هیئت رهبری وزارت دفاع روسیه، بزرگترین تهدید بالقوه علیه آسیای میانه را از افغانستان عنوان کرده بود. او در این نشست گفته بود: «وضعیت امنیتی در آسیای میانه پیچیده است و تهدید اصلی از افغانستان زیر اداره ی طالبان می‌آید.» او مدعی شده بود که داعش در یک سال گذشته، قدرت نظامی خود را ١٥ درصد افزایش داده است. نیکلای پاتروشف، دبیر شورای امنیت روسیه نیز در ماه دلو سال گذشته در یک نشست امنیتی با همتایان خود از آسیای میانه، در بیشکک هشدار داده بود که ۲۰ سازمان تروریستی با بیش از ۲۳ هزار جنگجو در افغانستان تحت کنترول طالبان حضور دارند. حال با مرور موضع گیری مسئولان ارشد امنیتی-نظامی و اطلاعاتی روسیه طی ماه های اخیر، به وضوح نگرانی از افزایش فعالیت های داعش شاخه خراسان، دیده می شود. این گروه نیز ساعاتی پس رویداد مسکو، مسئولیت این حمله را بر عهده گرفت. در همین حال، تقریبا ۹ ساعت پس از این حمله مرگبار، هیئت موظف تحقیق، از دستگیری ۴ مظنون اصلی در نزدیکی مرز اکراین در منطقه ای به نام “بریانسک” خبر داد، اما اینکه مظنونین برای حدود سه ساعت دست به حمله زده و در حالی که دقایقی بعد از حمله، منطقه به محاصره نیروهای امنیتی درآمده بود، چگونه به طور مصئون از محل کشتار خارج شدند و به نزدیکی مرز اکراین رسیدند، به نظر سوال برانگیز می آید. میان شاخصه های اصلی گروه داعش از جمله مذهب، منطقه نفوذ و تحرک، آموزه ها و ارزش های دینی، نوع هدف، نحوه انجام عملیات و … هیچ نوع سنخیتی را با اکراین نمی توان یافت. پرسش اینجاست که چرا روس ها، اعلام مسئولیت داعش را نپذیرفتند و به سرعت انگشت اتهام را به سمت اوکراین نشانه گرفتند؟ بر اساس گزارش ها، مراکز اصلی عملیاتی گروه داعش خراسان در مناطق قبایلی پاکستان و در جوار خط دیورند واقع شده اند. احتمالاً اعلام رسمی روس ها مبنی بر دست داشتن شاخه خراسان داعش، این کشور را با چند بن بست و آسیب پذیری مواجه می ساخت. زیرا این کشور، هم اکنون در یک جنگ ویرانگر و پرهزینه با اکراین و متحدین غربی اش قرار دارد، بنابراین به نظر نمی رسد، روسیه شرایط لازم برای انجام عملیات نظامی گسترده و یا حتی حملات دقیق هوایی و راکتی را به خاک پاکستان و افغانستان داشته باشد. حتی در صورتی که امکان عملیاتی چنین اقداماتی ممکن بود، تبعات سیاسی آن برای روسیه تحت رهبری پوتین که متهم به تجاوز و زیاده خواهی های ارضی است، بیش از حد فاجعه بار بود. از جانب دیگر در حالی که افکار عامه روسیه در شوک فرو رفته، از منظر مناسبات داخلی، عدم اقدام انتقام جویانه سریع توسط مسکو نیز باعث کاهش محبوبیت سران سیاسی این کشور می شد، اما سمت و سو دادن این خشم داخلی و همبستگی بین المللی به سمت خطوط اصلی نبرد روس ها با اکراین در حالی که حمایت از جنگ هر روز در حال کاهش است و هزینه های جنگ تبعات خود را بر اقتصاد روسیه هر روز آشکارتر می سازد، سناریویی عاقلانه به نظر می رسد. با مرور مواضع رسمی چهره های امنیتی روس طی سه سال گذشته و نگرانی هایشان از توسعه توان گروه های اسلام گرای افراطی در منطقه می توان عمق نگرانی آن ها را به وضوح مشاهده کرد اما رسیدن پای افراط گرایان به مسکو این نکته را به روس ها گوشزد کرد که صرفاً با ابراز نگرانی، نمی توان مانع از بحران شد و انفعال روس ها در مسائل منطقه ایی به نفع آن ها، تمام نشده است.

در یکی از آخرین تحقیقات، محققان دانشگاه آمستردام UMC هلند با رهبری دکتر النا هررا کاریلو و تیمشان، با استفاده از فناوری کریسپر، موفق به تلاش کارآمدی علیه ویروس HIV در سلول‌های مختلف که ممکن است پنهان شده باشد، شده ‌اند. این پیشرفت مهم در زمینه مبارزه با ایدز، نشان از پیشرفت‌های چشمگیر در فناوری ژنتیک می باشد. تلاش‌های این تیم پژوهشی، در جهت طراحی استراتژی‌های درمانی نوین برای ایدز است که قابلیت مقابله با انواع مختلف ویروس را داشته باشد. به گفته محققان، فناوری کریسپر مشابه یک قیچی در سطح مولکولی عمل می‌کند و اجازه می‌دهد تا بخش‌های نامناسب و تخریب شده از دی‌ان‌ای ویروس HIV را حذف یا غیرفعال کند. امیدواری است که با ادامه تحقیقات، بتوان این فناوری را بطور کامل به عنوان یک راهکار درمانی موثر و امن برای ایدز معرفی کرد. اگرچه این گام مهمی در جهت یافتن درمانی برای HIV است، اما محققان می گویند کار بیشتری لازم است. آنها باید راهی بی خطر برای ارائه درمان به مردم بیابند و باید مطمئن شوند که برای تمام سلول های مخزن HIV موثر است. محققان هشدار می دهند که قبل از اینکه بتوانند یک درمان کاربردی HIV را اعلام کنند، به کار بیشتری نیاز است. آزمایش‌های بالینی در انسان برای تأیید اثربخشی رویکرد مورد نیاز است.

در اقدامی نمادین به مناسبت (ساعت زمین) یوناما از شهروندان افغانستان دعوت کرده است تا با خاموش کردن چراغ‌های خود از ساعت ۸:۳۰ شب امروز به مدت یک ساعت، همبستگی خود را با جنبش جهانی مقابله با تغییرات اقلیمی نشان دهند. دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد (یوناما) با به اشتراک گذاشتن این پیام در شبکه های اجتماعی تأکید کرده است که حتی کوچک‌ترین اقدامات فردی نیز می‌تواند در نبرد با چالش‌های محیط زیستی، تأثیری عمده ایجاد نماید. این رویداد، که از سال ۲۰۰۷ توسط صندوق جهانی طبیعت (WWF) و همکارانش پایه‌ریزی شده، اکنون در بیش از ۱۸۰ کشور فراگیر شده و هدف آن بالا بردن آگاهی عمومی درباره ضرورت‌های مقابله با تغییرات اقلیمی و اتخاذ رویکردهای پایدار در مصرف انرژی است.

در حادثه‌ای خونین و مرگبار، شب گذشته مهاجمان مسلح به یک کنسرت موسیقی در مسکو حمله کردند و باعث مرگ ده‌ها نفر و زخمی شدن بیش از صد نفر شدند. این حمله تروریستی که تنها چند روز پس از انتخاب مجدد ولادمیر پوتین به عنوان رئیس جمهوری روسیه و یک روز پس از وتوی قطعنامه‌ پیشنهادی ایالات متحده در شورای امنیت سازمان ملل اتفاق افتاد، نه تنها به عنوان یک پیام سیاسی بلکه به عنوان یک زنگ هشدار برای امنیت جهانی در نظر گرفته می‌شود. حملات متوالی و سازمان یافته در پاکستان و حمله انتحاری پرتلفات در قندهار، نشان‌دهنده یک روند نگران‌کننده است که تروریسم را از یک تهدید بالقوه به یک واقعیت بالفعل تبدیل می‌کند. ادعای مسئولیت داعش برای هر دو حمله، به‌ویژه شاخه خراسان آن که عمدتاً متشکل از شهروندان کشورهای آسیای میانه، افغانستان و پاکستان است، نشان می‌دهد که این گروه به یک چالش امنیتی جدی برای منطقه تبدیل شده است. اگرچه طالبان ادعا می‌کنند که به هسته مرکزی داعش خراسان ضربات سنگینی وارد کرده‌اند، اما گزارش‌های بین‌المللی، نشان از قدرت گرفتن داعش و بازسازی القاعده در افغانستان دارد. این تضاد نشان‌دهنده یک شکاف روشن بین ادعاها و واقعیت‌های موجود است و افغانستان را بیش از پیش در معرض خطر قرار می‌دهد پرسش اصلی این است که با توجه به این رویدادهای خونین، اگر سرنخ ها به افغانستان برسد، روسیه چگونه نسبت به طالبان موضع‌گیری خواهد کرد. آیا این حمله، که توسط وزارت خارجه طالبان به عنوان اقدام تروریستی محکوم شده‌است، به نزدیکی بیشتر بین روسیه و طالبان در امر مبارزه مشترک با داعش منجر خواهد شد، یا اینکه مسکو به این نتیجه می‌رسد که بی‌ثباتی و انحصار قدرت توسط طالبان بستری برای توسعه تروریسم فراهم آورده است؟ در نهایت، نارضایتی عمومی از حاکمیت طالبان و نبود دولت مشروع و مورد قبول مردمی می‌تواند زمینه‌ساز تجمع و حمایت از تروریست‌ها در افغانستان شود. این وضعیت نه تنها برای منطقه بلکه برای کل جهان نگران‌کننده است و نیازمند یک پاسخ جمعی و متحد از جامعه بین‌المللی است.

در پیکره پرآشوب جنوب آسیا، حوادث اخیر، از تنش‌های مرزی میان پاکستان و افغانستان تا حمله انتحاری در قندهار، نه تنها نشانگر تغییر دینامیک‌های قدرت در منطقه، بلکه نمایانگر یک بازی ژئوپلیتیک عمیق و پیچیده است. حوادثی که به ظاهر مجزا و ناهمبسته به نظر می‌رسند، اما با نگاهی دقیق‌تر، خطوط ارتباطی میان آنها آشکار می‌شود. مسئولیت حمله خونین در قندهار توسط شاخه خراسان داعش، در حالی پذیرفته شده که این حادثه بیش از یک حمله تروریستی ساده را بازتاب می‌دهد. قندهار، به عنوان مرکز قدرت طالبان و پایگاه امنیتی – سنتی آنها، نشان دهنده پیامی فراتر از حضور و فعالیت داعش است؛ پیامی که به نوعی چالش بزرگتری را برای طالبان مطرح می‌کند. از سوی دیگر، پاکستان که خود را در مدیریت بحران‌های داخلی موفق نشان می‌دهد، با اتخاذ استراتژی جدیدی، به نظر می‌رسد درصدد استفاده از تروریسم به عنوان ابزاری برای ایجاد دشمن خیالی و هدایت افکار عمومی به سمت اهداف خاص خود باشد. این رویکرد می‌تواند زمینه‌ساز حوادث بزرگتری شود که کنترل آن از دست تمامی بازیگران خارج شود. حوادث اخیر نه تنها تنش‌های منطقه‌ای را تشدید کرده، بلکه چالش‌های جدیدی را پیش روی طرح‌های بزرگتر ژئواقتصادی، از جمله پروژه یک کمربند یک جاده چین، قرار داده است. در این میان، احتمال دخیل شدن طالبان به عنوان یک مانع بزرگ در مسیر اتصال آسیای میانه به پاکستان، پیچیدگی معادلات را دوچندان کرده است. آنچه که بیش از همه مایه نگرانی است، احتمال کشیده شدن افغانستان به سمت یک جنگ تمام عیار و بحران عمیق‌تر است. در این میان، شهروندان افغانستان که سال‌هاست در کانون بحران‌های مختلف قرار داشته‌اند، بزرگترین قربانیان این بازی‌های بزرگ قدرت، به شمار می‌روند. در حالی که منطقه شاهد یک چرخش ژئوپولتیک است، نیاز مبرم به دیپلماسی هوشمندانه و همکاری‌های بین‌المللی برای جلوگیری از فاجعه‌ای بزرگتر و حفظ ثبات و امنیت منطقه‌ای بیش از پیش احساس می‌شود.

با نصیر اندیشه، رییس مرکز دیالوگ و ترقی افغانستان، بعد از برگزاری سومین نشست این مرکز  در مورد افغانستان، مصاحبه ای ترتیب دادیم تا از وی بپرسیم؛ او دقیقا به دنبال چیست، چرا فکر می کند راهی را که او انتخاب کرده است منتج به نتیجه می شود، وضعیت فعلی افغانستان، منطقه و جهان را چگونه ارزیابی می کند و پیش بینی وی از   سال 1403 برای افغانستان چیست. در ذیل خلاصه این مصاحبه به مخاطبان خبرگزاری دیده بان افغانستان ارایه می شود: سوال : اخیرا مرکز دیالوگ و ترقی افغانستان که شما آن را رهبری می کنید، نشستی را در کشور ترکیه با حضور نزدیک به هشتاد نفر از صنوف مختلف نهادهای مدنی جامعه افغانستان برگزار کرد، آیا موضوعی هست که در مورد این نشست کمتر به آن پرداخته شده باشد و بخواهید در یک جمع بندی خلاصه به آن بپردازید؟ نشست سومی زیادتر متمرکز بر دو بحث بود، بحث اول موضوع مشروعیت حکومت و حکومتداری بود یکی از موضوعاتی که جهان و مردم افغانستان بسیار با آن دخیل هستند، خاصتا بعد از چیزی نزدیک به سه سال از تسلط طالبان، مشروعیت از بُعد بین المللی و از بُعد داخلی، امروز شاید افغانستان یگانه کشور در دنیا باشد که با وصف اینکه یکی از دولت –ملت های قدیمی جهان است می شود گفت، در سال 1919 که اکثر کشورهای اسلامی تحت استثمار بودند، افغانستان دارای استقلال بود و عضو جامعه ملل بود، مشروعیت چنین کشوری فعلا در نزد جامعه جهانی زیر سوال است. بحث دوم این بود که مشروعیت داخلی گروهی که افغانستان را اشغال کرده اند، یک ذهنیت بسیار قدیمی از مشروعیت با غلبه را دارد که موضوع محوری و اساسی است. ما تلاش کردیم بحث ها را از این مدخل در سطح کلان آن مطرح نماییم، چون متاسفانه در شرایط فعلی از هر دریچه ای که به موضوع افغانستان بپردازیم مسئله قومی یا سمتی می شود. پیش زمینه این بحث هم این بود که یک تیم تخصصی از حقوق دان های حوزه حقوق اساسی روی این موضوع کار کرده بودند و نتایج این بحث را ما به یک جمع کلان تر از عمل گراها آوردیم که این بحث نه تنها از جنبه آکادمیک بلکه از دید عملی هم بحث شود. قسمت دیگر این دیالوگ در مورد جامعه مدنی بود. جامعه مدنی فعلی که جهان خارج به عنوان اوپوزیسیون و طرف مقابل آن را مطرح می کند، نمی تواند در تعریف سنتی جامعه مدنی که ما در کابل داشتیم، جای بگیرد. متاسفانه یک تعریفی که از جامعه مدنی در زمان جمهوریت موجود بود، همان دفاتر، همان انجوها و برخی نهادها که به نوعی وابستگی بیرونی داشتند به نام جامعه مدنی یاد می شدند در حالی که جامعه مدنی حوزه کلان تری را احتوا می کند از اتحادیه های کارگری تا مساجد، ما آمدیم در این نشست بحث کردیم که خاصتا بعد از ظهور جنبش زنان افغانستان به عنوان یک جنبش پیش رو، چگونه جامعه مدنی را بازتعریف کنیم و چطور بتوانیم نیروهای جوان سیاسی را در ساختار جامعه مدنی طوری شامل بکنیم که بعد سیاسی اش نیز برازنده باشد و تنها جامعه مدنی به مدافعین و فعالین حقوق بشر خلاصه نشود. سوال : این سومین نشستی بود که این مرکز در راستای اهداف سازمانی خود برگزار کرده است، شما این روند را از نشست اول تا نشست سوم از منظر کیفیت مباحث، دستیابی به اهداف و شنیده شدن از جانب گروه ها و سازمان های مختلف دخیل در قضیه افغانستان چگونه ارزیابی می کنید؟ یک چیز بسیار مهم است که ما واقعا باید این را درک بکنیم که بعد از ۱۵ اگست ۲۰۲۱ درست است که از نگاه فکری و ذهنی و ساختارهایی وجود داشت، اما فراموش نکنیم که به یک باره همه چیز به خاک خورد، این شکست نه تنها یک شکست حکومتی، بلکه یک شکست ذهنی، روانی و همچنان ساختاری در قسمت ساختارهای جامعه افغانستان بود. ما دو ماه بعد از سقوط نظام، اولین نشست را برگزار کردیم، این مقطعی بود که نیروهای داخل دچار پراکندگی شده بودند و ما که از قبل بیرون بودیم باید به یک سوال پاسخ می دادیم که باید چی کنیم؟ پیش فرض این بود که جامعه مدنی افغانستان که شامل طیف گسترده ای از کارمندان اسبق دولت، فعالان مدنی و حقوق بشری و خبرنگاران،  طی بیست سال گذشته یک تغییر اساسی از نگاه فکری و ظرفیتی کرده اند و پیشروان این تغییر کسانی هستند که در حال بیرون شدن از افغانستان هستند، چگونه مثل تجارب قبلی، خروج این طیف از پیشقراولان تغییر در افغانستان همه چیز را ریشه کن نکند، تجربه تاریخی ما نشان می دهد که هر بار که یک تحول در افغانستان آمده است، ظرفیت جامعه مدنی موجود توسط نیروی بعدی از بین رفته است، مثلا کمونیست ها که آمدند همه چیز که از زمان داوود خان مانده بود را به عنوان خانواده آل یحیی و با بیان اینکه این ها فئودال ها بودند از بین بردند یا وقتی مجاهدین آمدند، داشته های ساختار چپی را از بین بردند و عین چیز بعد از آمدن طالبان رخ داد. دیدگاه ما این بود که آیا ما می توانیم ریشه های جامعه مدنی را در ساختار یک روند دموکراتیک حفظ کنیم. با وجود اینکه یک گروهی به نام طالبان آمده اند؛، دیدگاه ما این بود که ما باید نیروهای مدنی که از افغانستان تخلیه شده اند را زود انسجام دهیم پیش از اینکه آن ها تخلیه ذهنی شوند، دچار افسردگی شوند و…دوم اینکه این ها را با افرادی که در داخل مانده اند دوباره پیوند بدهیم، چون بخش عظیم جامعه مدنی ما هنوز در افغانستان است ، اگر از میان نخبه های جامعه مدنی در حدود 50 یا حداکثر صد هزار نفر بیرون شده باشد ولی جامعه مدنی ما مثلا یک ملیون نفر اگر باشد، نهصد هزار نفر دیگر آن هنوز در داخل است، این سه قدم، انسجام جامعه مدنی تخلیه شده از افغانستان، خارج ساختن شان از افسردگی و دادن هویت دوباره به آن ها برای ما بسیار کلیدی بودند. در نشست سوم کار مهمی که ما کردیم هر چند کوچک در بین 85 نفر ، 9 نفر از کابل آمده بودند، این بدین معنی است که ما

 منابع محلی گزارش داده‌اند که حوالی ساعت۹:۰۰ صبح امروز ، انفجاری در مقابل یکی از شعب کابل بانک در ناحیه اول شهر قندهار رخ داده است. در حالی که جزئیات دقیق تلفات هنوز به طور کامل مشخص نشده، اما گزارش‌های اولیه از قندهار حاکی از آن هستند که تعداد کشته‌ها به چهار نفر رسیده و تقریباً سی نفر زخمی شده‌اند. در همین حال، یک منبع در شفاخانه ولایتی میرویس دیده است که ۱۵ جسد و ۲۳ زخمی به آن شفاخانه منتقل شده اند. سخنگوی وزارت داخله طالبان نیز تایید کرده است که این انفجار در نزدیکی ساختمان قوماندانی امنیه آن ولایت به وقوع پیوسته است. انعام الله سمنگانی، رئیس اطلاعات و فرهنگ طالبان در قندهار، تنها از زخمی شدن تعدادی افراد خبر داده است. گزارش‌ها نشان می‌دهند که انفجار در زمان پرداخت معاش به افراد وابسته به طالبان که در مقابل بانک صف کشیده بودند، روی داده است. تا این لحظه هیچ گروهی مسئولیت این حمله را بر عهده نگرفته است.

پیروزی چشمگیر ولادیمیر پوتین در انتخابات با کسب ۸۷ درصد آرا، اگرچه نشان دهنده حمایت قاطع داخلی از رهبری اوست، اما این پیروزی در سایه چالش‌ها و انتقادات بین‌المللی نسبت به سیاست‌های خارجی روسیه، به ویژه تعرض به اکراین قرار دارد. پوتین در اولین سخنرانی خود پس از انتخاب مجدد، تمرکز خود را بر نبرد اکراین قرار داد و به نظر می‌رسد که ایجاد «منطقه حائل» در مناطق تحت کنترل اکراین به عنوان استراتژی میان‌مدت پیش رو باشد. این در حالی است که پوتین همچنین بر آمادگی روسیه برای مذاکرات صلح با اکراین، البته تحت شرایطی که ممکن است توسط جامعه بین‌المللی به راحتی پذیرفته نشود، تاکید کرده است. انتخابات آینده در ایالات متحده امریکا و احتمال بازگشت دونالد ترامپ به قدرت ممکن است تاثیر قابل توجهی بر روابط بین الملل و به ویژه بر رویکرد آینده پوتین داشته باشد. ترامپ در دوره ریاست جمهوری خود روابط نسبتاً گرمی با روسیه داشت، و بازگشت او ممکن است فضای جدیدی برای دیپلماسی یا تنش‌زدایی بین واشنگتن و مسکو ایجاد کند. بحران افغانستان و روابط روسیه با طالبان نیز بخشی از معادله‌ای هستند که پوتین نمی‌تواند نادیده بگیرد. مقامات روسی بارها ابراز داشته‌اند که خطر گسترش تروریسم از افغانستان به کشورهای آسیای میانه و در نهایت به مرزهای روسیه، یک نگرانی امنیتی بزرگ به شمار می‌رود. این موضوع بیانگر آن است که مسکو نیازمند یک استراتژی مشخص است: آیا باید با طالبان برای مقابله با تروریسم و رفع نگرانی‌ها همکاری کند، یا باید به مخالفان مسلح آنها که اکنون در چارچوب جبهه‌های کمتر فعال نظامی به مبارزه می‌پردازند، حمایت مالی و تسلیحاتی ارائه دهد؟ بنابراین، بازنگری در پیروزی پوتین و نگاهی به آینده نشان می‌دهد که رهبری او در دوره جدید با چالش‌های داخلی و بین‌المللی گسترده‌ای روبرو خواهد بود. این چالش‌ها شامل مدیریت جنگ با اکراین، تنظیم موازنه قدرت با غرب و اداره تاثیرات بحران افغانستان بر امنیت منطقه‌ای و داخلی روسیه است. حفظ تعادل بین حفظ منافع ملی و واکنش به نگرانی‌های جهانی، مهم‌ترین چالش پوتین در دوره پیش‌رو خواهد بود.

دیدار دو تیم منچستر یونایتد و لیورپول از سلسله رقابت های جام حذفی انگلستان با برتری چهار بر سه شیاطین سرخ به پایان رسید. این بازی در ورزشگاه اولترافولد برگزار می شد و با ۴ کارت زرد و یک کارت سرخ در دقایق پایانی همراه بود.

جبهه مقاومت ملی افغانستان به رهبری احمد مسعود، در خبرنامه‌ای اعلام کرد که در طول یک هفته با انجام ۱۰ عملیات هماهنگ و دقیق، موفق به کشتن و زخمی کردن ۳۵ عضو گروه طالبان در نقاط مختلف کشور شده است. بر اساس این خبرنامه، حملات استراتژیک انجام شده علیه طالبان شامل هدف قرار دادن موترهای حامل افراد این گروه در هرات، چکپاینت ها و قرارگاه‌هایشان در مناطق متعددی از جمله کابل و پروان بوده است که خسارات سنگینی به آنها وارد شده است. جبهه مقاومت، ضمن تاکید بر اینکه هیچ آسیبی به نیروهای خودی وارد نشده، از رسانه‌ها و سازمان‌های حقوق بشری خواسته است تا «سکوت نکنند و با ثبت و مستندسازی جنایات طالبان، زمینه‌های پیگیری حقوقی این گروه را در دادگاه‌های بین‌المللی مهیا سازند.»

شورای امنیت ملل ، در یک اقدام هماهنگ و به اتفاق آرا، مأموریت دفتر نمایندگی خود در افغانستان، موسوم به یوناما، را تا ۱۷ مارچ ۲۰۲۵ میلادی تمدید کرد. این تصمیم، که با حمایت گسترده اعضای شورا روبرو شد، بیانگر اهمیت «حیاتی» حضور این نهاد در افغانستان و نقش آن در پیشبرد صلح و ثبات در کشور است. نماینده جاپان در سازمان ملل، که مسئولیت تهیه پیش‌نویس این قطعنامه را بر عهده داشت، از تعهد مستمر کشورش به حمایت از مردم افغانستان و تأکید بر نقش حیاتی یوناما در این مسیر خبر داد. آمب یامازاکی، با اشاره به شرایط دشوار حقوق بشری در افغانستان، به ویژه برای زنان و دختران، و بحران انسانی جاری، اظهار داشت که وجود یوناما اکنون بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد. اعضای شورای امنیت، ضمن حمایت کامل از رزا اوتونبایوا، رئیس دفتر یوناما در افغانستان، نشان دادند که سازمان ملل مصمم است بدون وقفه به حمایت از افغان‌ها، به ویژه آن دسته که در شرایط دشواری قرار دارند، ادامه دهد. این تمدید مأموریت که به دنبال بحث‌ها و ملاحظاتی از سوی کشورهایی چون روسیه و چین صورت گرفت، با استقبال ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان، مواجه شد. مجاهد، با بیان این که این اقدام به نفع افغانستان خواهد بود، از یوناما خواست تا پیشرفت‌ها و امنیت موجود در افغانستان را به جهانیان منعکس کند. برخی از اعضای شورا، از جمله اکوادور، فرانسه، مالت، اسلوونی، بریتانیا و ایالات متحده امریکا، پیش از برگزاری جلسه اصلی امروز، بر ضرورت افزودن بندهایی به قطعنامه با تمرکز بر حقوق زنان و دختران و وضعیت حقوق بشر تأکید کردند. در مقابل، چین و روسیه خواستار تمرکز بیشتر بر جنبه‌های انسانی و اقتصادی و تغییر در چرخه گزارش‌دهی بودند.

جنرال ینس آرلت رئیس عملیات تخلیه از افغانستان که در برابر کمیته تحقیق پارلمان فدرال آلمان صحبت می کرد با ناممکن بودن موفقیت آمیز بودن این عملیات اضافه کرد، عملیات تخلیه از افغانستان نباید به عنوان طرحی موفق در آینده مورد استفاده قرار گیرد. او به عنوان شاهد روز پنجشنبه در کمیته تحقیقاتی بوندستاگ در مورد افغانستان گفت: «این وظیفه ای بود که به تیم داده شد اما قابل حل نبود». آرلت گفت که مأموریت افغانستان با هیچ چیزی که او تا به حال از نظر نظامی تجربه کرده بود قابل مقایسه نیست. عوامل مختلفی بر این عملیات تأثیر گذاشت و به این معنی بود که همه نیروهایی که برای آلمان در افغانستان کار می کردند نمی توانستند تخلیه شوند. هنگامی که از آرلت پرسیده شد که چه چیزی باید متفاوت می شد، آرلت گفت: “ما آنچه را که در این شرایط ممکن بود انجام دادیم.” شاهد دیگری در کمیته تحقیق شهادت داد که لیست اسامی وزارت خارجه به دلیل اشتباهات و نواقص قابل استفاده نبود. آرلت اعتراف کرد که فرمت لیست ها متفاوت بوده یا نام های تکراری وجود داشته است. با این وجود، تا آنجا که او می دانست، از آنها برای تصمیم گیری در مورد اینکه چه کسی می تواند تخلیه شود و چه کسی نمی تواند استفاده شد. به گفته رئیس کمیته تخلیه، در نهایت حدود 5000 نفر نجات یافتند. آرلت گفت که از همان اوایل مشخص بود که نمی توان همه را با هواپیما بیرون کرد. با این حال شاهینا گامبیر، رئیس سبزها در کمیته تحقیق “درس هایی از افغانستان” به تیم تحریریه نشریه “مرکور” گفت: “ما همچنان در قبال مردم افغانستان مسئولیت داریم.” این نه تنها اعتقاد شخصی من است، بلکه نتیجه کار کمیسیون مطالعات است. وضعیت ویرانگر کنونی در افغانستان پیامد مستقیم شکست های ما در طول 20 سال حضور ما در افغانستان است. قابل ذکر است که کمیته تحقیق افغانستان شرایط عملیات تخلیه نظامی از کابل را تحت بررسی دارد.

توماس مک ایرلندی می گوید او در ابتدا قرار بود تا فقط هند و پاکستان را با بایسکل طی کند اما وقتی در مرز افغانستان با چند نفر هم صحبت شد ترغیب شد تا در سفری که از قبل پلان نشده بود به افغانستان برود. او می‌گوید: «به من گفته شد که سفر برای مسافران امن است – حتی با دوچرخه، می شود به سراسر کشور رفت.» او پس از گرفتن ویزا از کنسولگری افغانستان در پیشاور به مبلغ ۱۰۰ دالر در امتداد گذرگاه خیبر به گذرگاه زمینی تورخم رفت و از آنجا به افغانستان. مسیر توماس در افغانستان نیز با توجه به فصل برف سنگین و خطر بسته شدن جاده ها در شمال که اغلبا کوهستانی است با سرعت کمی جریان یافت.او در کابل مجوز سفر به قندهار در جنوب افغانستان و شهر غربی هرات را که در نزدیکی مرز با ایران قرار دارد، دریافت کرد. او می‌گوید: «از کابل تا قندهار پنج روز با بایسکل طول کشید – روز اول ۶۵ کیلومتر، سپس ۷۷کیلومتر، ۱۰۵ کیلومتر، ۱۴۰ کیلومتر و ۱۲۰ کیلومتر». رانندگی خطرناک یکی از خطراتی بود که او باید با آن مواجه می شد. او می‌گوید: «در بعضی مواقع جاده‌ها می‌توانند با رانندگی خطرناک و جاده‌های خراب، به طور وحشتناکی نگران کننده باشند. به نظر می‌رسد بس های مسافربری بر جاده‌ها حاکم هستند، به نظر می رسد آنها پرواز می‌کنند وقتی آن ها می آیند همه باید از سرک خارج شوند.» او در سفرهای خود، محل اقامت خود را در خانه‌های محلی، رستوران‌ها و حتی در تانک تیل های کنار جاده‌ای که اغلب اتاق‌های کوچکی دارند که کارکنان در آن می‌خوابند، تامین می‌کرد. او می افزاید: «به دلیل تمام درگیری ها در اینجا، در حال حاضر زیرساخت واقعی برای گردشگری وجود ندارد.» او می گوید تقریبا در همه جا طالبان وی را مورد بازپرس قرار می دادند با وجود این، او در سفر در سراسر کشور احساس امنیت می‌کرد و افغان‌هایی که با آن‌ها مواجه می‌شد «بسیار کمک‌کننده و مهمان‌نواز» بودند، اما او از گرفتن عکس از مکان‌های حساس خودداری می‌کرد، زیرا طالبان چندین بار تلفن او را چک کردند . توماس می‌گوید:«اگر به ۹۹ درصد مردم گوش می‌دادم، نمی‌رفتم… ترجیح می‌دهم با ذهنی باز و تمایل به پذیرش اینکه دیدگاه‌ها و افکار ما در غرب همیشه درست نیست سفر کنم – اغلبا واقعیت این است که مکان‌ها با تصاویری که در دنیای غرب تولید می‌شوند بسیار متفاوت است.» او که حالا به ایرلند بازگشته است در صفحه توئیتر خود ذیل تیتر:”دلم برای افغانستان تنگ شده” نوشته است: «افرادی که بعد از ۵۰ سال درگیری اصلا چیز زیادی ندارند، اما سخاوت و مراقبت در آنجا باورنکردنی است. به عکس‌هایی که اخیراً در آنجا بودم نگاه می‌کنم و نمی‌توانم منتظر بمانم تا بیشتر کشور را بایسکل ‌سواری کنم!»

در امریکا، اعلام نامزدی جو بایدن و دونالد ترامپ برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۴، باعث شده است که یک دوئل سیاسی جدید شکل بگیرد. این مسابقه احتمالاً به یکی از دیدارهای سیاسی برجسته و مهم امریکا تبدیل خواهد شد. اما آیا ترامپ بر بایدن برتری خواهد آورد؟ نگاهی به آخرین نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که ترامپ در حال حاضر از وضعیت بهتری نسبت به بایدن برخوردار است. منابعی همچون نظرسنجی‌های نیویورک‌تایمز، سی‌بی‌اس، فاکس‌نیوز و وال‌استریت‌ژورنال، با اختلافی بین ۲ تا ۴ درصد، پیروزی ترامپ را در انتخابات نومبر پیش‌بینی می‌کنند. اما باید توجه داشت که این نظرسنجی‌ها تنها یک قسمت از معادله هستند. ترامپ هنوز با چالش‌های زیادی روبرو است. او با مقاومت بیشتری از رأی‌دهندگان جمهوری‌خواه و مستقل‌ها مواجه است، در حالی که بایدن در بین هواداران حزب دموکرات و مستقل‌ها محبوبیت بیشتری دارد. یکی از اصلی‌ترین چالش‌ها برای ترامپ این است که باید مجدداً اعتماد رأی‌دهندگانی را که از او دور شده‌اند، جلب کند. علاوه بر این، وضعیت حقوقی و پرونده‌های قضایی آنچنان که بایدن را تهدید نمی‌کند، برای ترامپ یک عامل ناامید کننده است. بایدن نیز با مشکلات خود روبرو است. کارنامه ضعیف ۴ ساله‌اش به خصوص دستور خروج «آشفته» و غیرمسئولانه نظامیان امریکایی از افغانستان، بازگشت طالبان به قدرت و نارضایتی بخشی از هواداران حزب دموکرات، نشان می‌دهد که او نیز در مسیری چالش‌برانگیز قرار دارد. در واقع، این انتخابات یک دیدار بین دو نامزد که هر کدام دارای نقاط ضعف و قوتی هستند، خواهد بود. بنابراین، پیش‌بینی دقیق برای پیروزی یکی از نامزدها هنوز ممکن نیست. نزدیک شدن به زمان انتخابات می‌تواند به وضعیت رأی‌دهندگان و نتیجه انتخابات تأثیر بگذارد.