سفارت افغانستان در ژنو برای تهیه چهارمین گزارش دوره‌ای خود به کمیته رفع تبعیض علیه زنان، فراخوانی برای ارسال اسناد و شواهد درباره سرکوب زنان توسط طالبان منتشر کرده است. قرار است جلسه کمیته رفع تبعیض علیه زنان در ماه فبروری سال ۲۰۲۵ برگزار شود. نصیر احمد اندیشه، سفیر افغانستان، در شبکه اجتماعی اکس نوشت که «تهیه و ارائه این گزارش فرصت خوبی برای تشریک تجارب، مشکلات، دادخواهی‌ها و دیدگاه‌های زنان افغانستان در چهار سال گذشته و دفاع از حقوق و آزادی‌های آنان است.» در این فراخوان، از تمامی زنان، مدافعان حقوق بشر، نهادهای جامعه مدنی، از جمله گروه‌های مدافع حقوق زنان و سازمان‌های بین‌المللی غیردولتی خواسته شده است که اسناد و شواهد از سرکوب سیستماتیک حقوق زنان را با نمایندگی افغانستان در شورای حقوق بشر شریک کنند. نمایندگی دایمی افغانستان در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد اعلام کرد که چهارمین گزارش دوره‌ای افغانستان در نودمین جلسه کمیته رفع تبعیض علیه زنان مورد بررسی قرار خواهد گرفت که از ۳ تا ۲۱ فبروری سال آینده برگزار می‌شود. در اعلامیه این نمایندگی آمده است که اشتراک‌کنندگان می‌توانند از طریق جلسات مجازی این نمایندگی که در ماه آگوست برگزار می‌شود، مشکلات، اطلاعات یا اسناد خود را ارائه کنند و یا به آدرس ایمیل این نمایندگی ارسال کنند. مهلت ارسال مدارک ۱۰ سپتامبر تعیین شده است.
افغانستان به عنوان یکی از امضاکنندگان کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان (CEDAW)، متعهد به ارائه گزارش‌های دوره‌ای در مورد وضعیت حقوق زنان و اقدامات انجام‌شده برای رفع تبعیض علیه آنان است. گزارش‌های ارسالی به کمیته CEDAW باید شامل مستندات و شواهد قابل اتکا از وضعیت زنان باشد. بر اساس پروتکل‌های بین‌المللی، نقش نهادهای جامعه مدنی و گروه‌های مدافع حقوق بشر در مستندسازی و ارائه شواهد به نهادهای بین‌المللی بسیار حائز اهمیت است. این نهادها می‌توانند با ارائه گزارش‌های مستقل، روند بررسی و رسیدگی به مسائل حقوق زنان را تقویت کنند. بر اساس اصول حقوق بشر بین‌المللی، تمامی شواهد و اسناد ارائه‌شده باید با حفظ امنیت و حریم خصوصی افراد ارائه شود. نمایندگی افغانستان موظف است تدابیر لازم برای حفاظت از کسانی که اسناد و شواهد ارائه می‌دهند، اتخاذ کند. افغانستان به عنوان یک عضو سازمان ملل متحد متعهد به شفافیت و پاسخگویی در برابر کمیته‌های حقوق بشر است. گزارش‌های ارائه‌شده باید دقیق، شفاف و بر اساس شواهد مستند باشد تا بتواند تأثیرگذاری لازم را در نشست‌های بین‌المللی داشته باشد
سیاست‌های تبعیض‌آمیز طالبان
از زمان به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان، این گروه سیاست‌های گسترده‌ای برای محدود کردن حقوق و آزادی‌های زنان اعمال کرده است. این سیاست‌ها شامل موارد زیر است:
1. محدودیت‌های آموزشی: طالبان از ورود دختران به مکاتب و دانشگاه‌ها جلوگیری کرده و دسترسی آنان به تحصیل را محدود کرده‌اند. این محدودیت‌ها نقض آشکار حق آموزش برای زنان است.
2. محدودیت‌های شغلی: زنان از بسیاری از مشاغل و فرصت‌های شغلی محروم شده‌اند و تنها در برخی مشاغل خاص با محدودیت‌های شدید مجاز به فعالیت هستند.
3. محدودیت‌های رفت‌وآمد: طالبان قوانین سخت‌گیرانه‌ای برای رفت‌وآمد زنان وضع کرده‌اند، از جمله الزام به همراه داشتن محرم مرد برای خروج از منزل.
4. ممنوعیت‌های پوشش: طالبان پوشش خاصی را برای زنان الزامی کرده و عدم رعایت آن را با مجازات‌های سنگین همراه کرده‌اند.
5. محدودیت‌های حقوقی: زنان از دسترسی به حقوق و عدالت عادلانه محروم شده و در بسیاری از موارد قوانین شریعت با تفسیرهای سخت‌گیرانه اجرا می‌شود که تبعیض‌آمیز و ناعادلانه است.
6. سرکوب اعتراضات: طالبان به شدت هرگونه اعتراض و مخالفت زنان را سرکوب کرده و بسیاری از فعالان حقوق زنان را دستگیر و شکنجه کرده‌اند.
