رسانه‌های بین‌المللی گزارش داده‌اند که مشارکت مردم در انتخابات زودهنگام ایران کمرنگ بوده است. براساس آمارهای ارائه شده، حدود ۶۱ میلیون نفر واجد شرایط رأی‌دهی بودند، اما تنها ۲۴ میلیون نفر یا حدود ۴۰ درصد از واجدان شرایط در این انتخابات شرکت کردند.
دلایل مختلفی برای عدم شرکت اکثریت مردم در انتخابات مطرح شده است، از جمله تورم اقتصادی، ناامیدی از سیاستمداران، احساس بی‌اثری در تغییر وضعیت فعلی و فقدان اعتماد به فرآیند انتخاباتی. این مشارکت پایین نشان می‌دهد که حکومت نتوانسته حمایت اکثریت مردم را جلب کند و شور لازم را در میان رای‌دهندگان ایجاد نماید.
ایران در سال‌های اخیر با تحریم‌های بین‌المللی شدیدی مواجه شده است، به ویژه پس از خروج آمریکا از برجام و اجرای تحریم‌های جدید. این تحریم‌ها محدودیت‌های شدیدی در صادرات نفت، بخش بانکی، واردات لوازم و تجهیزات و دسترسی به بازارهای بین‌المللی ایجاد کرده است. در نتیجه، ارزش ریال در برابر ارزهای خارجی به پایین‌ترین حد ممکن رسیده و قیمت کالاها و مواد اولیه افزایش چشمگیری داشته است. کارشناسان معتقدند مردم از سیاست‌های اقتصادی حکومت ناراضی هستند و خواهان توسعه سیاسی در روندهای ملی می‌باشند. به همین دلیل، مشارکت مردم در انتخابات گذشته نیز کمرنگ بوده است.
منتقدین نظام جمهوری اسلامی ایران به آمارهای ارائه شده توسط نهادهای انتخاباتی با شک و تردید نگاه می‌کنند و حدس می‌زنند که میزان مشارکت واقعی به مراتب کمتر از ارقام اعلام شده است.
پس از مرگ ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور فقید ایران، و برگزاری انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری، تحلیلگران و منتقدان سیاسی معتقد بودند که جمهوری اسلامی ایران به دنبال برگزاری انتخاباتی با حضور حداکثری مردم است تا میزان حمایت از نظام حاکم را نشان دهد. اما با توجه به مشارکت کمرنگ مردم در انتخابات روز جمعه، این هدف محقق نشد.
