مدار زمین با ۱۶۰ میلیون قطعه زباله فضایی مملو شده که خطری جدی برای ماهوارهها و فضانوردان محسوب میشود. در گزارش جدید ناسا، استراتژیهای امیدوار کنندهای برای مقابله با این مشکل فزاینده ارائه شده است.
به گفته کارشناسان، بدون اقدامات مناسب، ممکن است با سندرم کسلر روبرو شویم؛ سناریویی که در آن برخورد بین اشیاء در مدار زمین به تولید زبالههای فضایی بیشتر و افزایش احتمال برخوردهای بعدی منجر میشود.
سندرم کسلر، توسط دانشمند ناسا «دونالد جی کسلر» در سال ۱۹۷۸ پیشنهاد شد و میتواند باعث شود توزیع زبالهها در مدار، فعالیتهای فضایی و استفاده از ماهوارهها را برای چندین نسل غیرممکن کند. در سال ۲۰۰۹، کسلر اشاره کرد که محیط زبالهها به دلیل ناپایداری، هر تلاشی برای دستیابی به محیطی محدود و کوچک از زبالهها را تقریباً ناممکن میسازد.
با این حال، گزارش جدید ناسا نشان میدهد که مشکل به آن وخامت که قبلاً تصور میشد، فاجعهبار نیست. راهبردهای جدیدی که مشخص شدهاند، مقرون بهصرفهتر از پیشبینیهای قبلی هستند. گزارش ناسا با عنوان “تحلیل هزینه و فایده کاهش، ردیابی و اصلاح زبالههای مداری” بیش از ۱۰ استراتژی مختلف را برای کاهش خطر برخورد بین ماهوارهها و زبالههای فضایی مقایسه میکند.
جریکو لاک، تحلیلگر ناسا و نویسنده اصلی این گزارش، نوشت: «این مطالعه به ما امکان میدهد تا به این سوال پاسخ دهیم که مقرون به صرفهترین اقداماتی که میتوانیم برای رسیدگی به مشکل رو به رشد زبالههای مداری انجام دهیم، چیست؟» یکی از مؤثرترین روشها، کاهش زمان دفع پس از مأموریت است که میتواند میزان برخورد در مدار را به میزان قابل توجهی و با هزینهای نسبتاً کم کاهش دهد.