March 11, 2024

با افزایش محدودیت‌های اعمال شده تازه توسط طالبان بر زنان و دختران، از جمله اخیرا در بخش کار زنان در رسانه‌ها، امریکا اعلام کرد که هر فرصتی را برای فشار آوردن بر طالبان به کار خواهد بست. سخنگوی وزارت خارجه امریکا در این زمینه تصریح کرد: «ما تلاش‌های خود را برای احقاق حقوق دختران و زنان افغان ادامه می‌دهیم و از هر فرصتی برای اعمال فشار بر طالبان برای بازگشت دختران به مکاتب، احقاق حقوق همه افغان‌ها و لغو سیاست‌های تبعیض‌آمیز طالبان علیه زنان استفاده می‌کنیم.» این اظهارات در حالی بیان می‌شود که جامعه بین‌المللی شاهد افزایش محدودیت‌ها از سوی حکومت طالبان است، که نه تنها بر زندگی روزمره زنان و دختران افغان تأثیر منفی گذاشته بلکه نگرانی‌های عمیقی را در مورد آینده حقوق بشر و فرصت‌های آموزشی در افغانستان برانگیخته است.

در دو سه سالی که از سقوط نظام جمهوری در افغانستان می‌گذرد، جامعه افغانستان با چالش‌های بی‌سابقه‌ای مواجه شده است. تغییرات سیاسی ناگهانی و بازگشت طالبان به قدرت، بر هر بخشی از زندگی در این کشور تأثیر گذاشته و باعث شده تا بسیاری از شهروندان به ویژه زنان، با ناامیدی و استیصال روزگار بگذرانند. این وضعیت، تمایل به شنیدن اخبار امیدبخش و تغییرات مثبت را در میان مردم افزایش داده است، اما جلسات مهم بین‌المللی مرتبط با آینده افغانستان، غالباً پشت درهای بسته برگزار می‌شوند که این خود سبب تعمیق ناامیدی در میان شهروندان شده است. برگزاری جلسات پشت درهای بسته، اغلب با هدف حفاظت از اطلاعات حساس و تسهیل مذاکرات صورت می‌گیرد. اما این رویکرد، وقتی صحبت از آینده‌ای مبهم و نامعلوم برای میلیون‌ها نفر در افغانستان می‌شود، می‌تواند موجب نگرانی و بی‌اعتمادی شود. مردم افغانستان که در تلاش برای یافتن روزنه‌ای از امید در دیوار خفقان کنونی هستند، اغلب احساس می‌کنند که از مذاکرات و تصمیمات مهمی که زندگی‌شان را شکل می‌دهد، به دور نگه داشته شده‌اند. این موضوع به ویژه برای زنان افغان که از بازگشت طالبان به قدرت بیشترین آسیب را دیده‌اند، بیشتر نگران‌کننده است. زنان که در سال‌های اخیر شاهد پیشرفت‌های قابل توجهی در زمینه حقوق و آزادی‌های مدنی بوده‌اند، اکنون با محدودیت‌های شدید مواجه اند و نگران آن هستند که ندانند در جلساتی که درباره آینده آن‌ها تصمیم‌گیری می‌شود، چه بحث‌هایی مطرح است. در این بین، افزایش شفافیت و ارتباط مستقیم با مردم می‌تواند گامی مثبت در جهت بازسازی اعتماد و امیدواری باشد. مشارکت جامعه جهانی و نهادهای بین‌المللی در ایجاد یک فضای باز برای گفتگو و تبادل نظر، می‌تواند به آماده‌سازی زمینه‌های لازم برای رشد و پیشرفت مجدد در افغانستان کمک کند و نشان دهد که صدای همه شهروندان، به ویژه زنان و گروه‌های آسیب‌پذیر، شنیده می‌شود و در تصمیم‌گیری‌ها مورد توجه قرار می‌گیرد. ظاهر منتظر

در شبی که تاریخچه‌ای جدیدی برای سینمای هالیوود رقم خورد، فیلم “اوپنهایمر” با به دست آوردن جوایز برجسته از جمله بهترین فیلم و بهترین بازیگر نقش اول مرد، به عنوان یکی از قوی‌ترین رقبای مراسم اسکار حضور پررنگی داشت. با دریافت جایزه بهترین فیلم، «اوپنهایمر» با همه زیبایی و تأثیرگذاری که در انتخاب موضوعات و نحوه تصویرسازی داشت، توانست وارد تاریخچه‌ای جدیدی از سینما شود. این فیلم که با مزیتی ترکیبی از سیاه و سفید و رنگی خلق شده، طیفی گسترده از منظره‌های حیرت‌آور، نماهای نزدیک و گفتگوهای متعدد را به تصویر می‌کشد، به عنوان یک آثار بی‌نظیر سینمایی شناخته می‌شود. علاوه بر این، با دریافت جوایزی همچون بهترین بازیگر نقش اول مرد، کیلین مورفی نیز بار دیگر به عنوان یکی از بازیگران برجسته هالیوود تأیید شد. این جایزه به او نشان داد که در طول سال‌ها، با بازی‌های قابل‌توجه و نقش‌های فراوان، به یکی از اسامی برجسته سینما تبدیل شده است. همچنین، جوایزی همچون بهترین فیلمبرداری، بهترین فیلمبردار و بهترین تدوین، نشان از تلاش و استعداد برجسته‌ای دارند که در ساخت این اثر فوق‌العاده به کار رفته است. اوپنهایمر نه تنها یک فیلم سینمایی است، بلکه یک تجربه هنری و عاطفی است که توانسته است جایگاه خود را در دل مخاطبان به خوبی بنشاند و تاریخچه‌ای نوین برای سینما به رقم بزند.

در عرصه نبردهای مدرن، پهپادهای بدون سرنشین نقشی کلیدی ایفا می‌کنند و در این میان، پهپاد بیرقدار TB2 ترکیه به یک نماد قدرت هوایی تبدیل شده است. با قابلیت‌های فنی برتر و انعطاف‌پذیری بالا در عملیات‌های نظارتی و تهاجمی، این پهپاد نشان داده است که می‌تواند در میدان‌های جنگی مختلف، از جمله در اکراین، آذربایجان، و لیبی، تاثیرگذار باشد. با وجود این، پهپادهای بیرقدار TB2 تنها بازیگران میدان نیستند. رقبایی همچون پهپادهای «وینگ لونگ» چین، «هارون1» اسرائیل و «ام‌کیو۹ ریپر» آمریکا، هر کدام با قابلیت‌های منحصربه‌فرد، درحال تعریف مجدد معادلات قدرت هوایی هستند. این پهپادها نه تنها در آسمان‌ها رقابت می‌کنند بلکه نمایشگاهی از پیشرفت‌های فناوری و نوآوری‌های نظامی را به ما نشان می‌دهند. موفقیت پهپاد بیرقدار TB2 و سایر پهپادها در میدان‌های جنگ به چندین عامل کلیدی بستگی دارد: استراتژی‌های نظامی پیشرفته، توانایی ادغام فناوری‌های جدید‌ و قابلیت سازگاری با شرایط محیطی و جنگی متفاوت. به این ترتیب، درک عمیق‌تری از چگونگی استفاده از این فناوری‌های پیشرفته در شرایط واقعی نبرد می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در نتایج میدان نبرد داشته باشد. محبوبیت بیرقدار TB2 در اکراین به حدی است که تاثیر آن فراتر از میدان‌های جنگ بوده و در هنر و فرهنگ نیز خود را نشان می‌دهد. این پدیده نشان‌دهنده چگونگی تاثیرگذاری فناوری‌های نظامی بر جامعه و فرهنگ است، جایی که یک ابزار جنگی به عنصری از افتخار ملی و الهام‌بخش هنرمندان تبدیل می‌شود. در نهایت، جایگاه برتر هر پهپاد در نبردهای آینده نه تنها به قابلیت‌های تخنیکی آن بلکه به هوشمندی و خلاقیت استراتژیک استفاده‌کنندگان از آن بستگی خواهد داشت. در این رقابت آسمانی، پهپادهایی مانند بیرقدار TB2 نمادهایی از عصر جدیدی در جنگ‌افزارها هستند که در آن تکنولوژی و استراتژی به طور مداوم در حال تکامل اند.

در جامعه‌ای که تحصیلات تخصصی و دانش علمی پایه‌های توسعه پایدار و پیشرفت را تشکیل می‌دهند، تصمیم وزارت تحصیلات عالی طالبان برای اعطای سند معادل ماستری به بیش از ۵۱ هزار عالم دین بدون توجه به تحصیلات اکادمیک علوم عصری، نشان‌دهنده یک پسرفت فرهنگی و آموزشی است. این رویکرد نه تنها آینده توسعه افغانستان را به خطر می‌اندازد، بلکه بر فرهنگ و داشته‌های معنوی کشور نیز تأثیر منفی خواهد گذاشت. اینکه افراد صرفاً با تکیه بر دانش دینی و بدون داشتن پایه‌های محکم علمی و تخصصی مدرن در رشته‌های مورد نیاز جامعه، به پست‌های کلیدی دولتی گمارده می‌شوند، به معنای نادیده گرفتن اهمیت دانش تخصصی و تجربه علمی در پیشبرد امور است. این موضوع می‌تواند پیامدهای زیانباری از جمله کاهش کارایی و اثربخشی در مدیریت و اجرای برنامه‌های توسعه‌ای، تضعیف نوآوری و پژوهش علمی و در نهایت، عقب‌ماندگی از روند توسعه جهانی به دنبال داشته باشد. علاوه بر این، بیکار شدن ده‌ها هزار کارمند دولتی که در نظام جمهوری پیشین فعالیت داشته‌اند و دارای تحصیلات دانشگاهی داخلی و بین‌المللی هستند، نه تنها منجر به اتلاف منابع انسانی تحصیلکرده و ماهر می‌شود، بلکه می‌تواند بر روحیه جامعه و اعتماد به نظام آموزشی ضربه بزند. این روند انگیزه برای تحصیل و کسب تخصص در رشته‌های علمی و تکنولوژیک را کاهش داده و منجر به هدر رفت سرمایه‌های انسانی ارزشمند می‌شود. این تحلیل نشان می‌دهد که ارزش‌گذاری بیش از حد بر دانش دینی به عنوان تنها معیار برای تحصیلات عالی و ورود به بخش‌های کلیدی، بدون توجه به دانش فنی و تخصصی مورد نیاز در عصر حاضر، می‌تواند پیامدهای منفی و دور از بازگشت برای توسعه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی افغانستان به همراه داشته باشد.