March 13, 2024

در پاسخ به نگرانی‌های فزاینده در مورد حریم خصوصی و افزایش استفاده از دوربین‌های مخفی، airbnb تصمیم گرفته است که استفاده از دوربین‌های امنیتی داخلی در تمام فهرست‌های خود را در سراسر جهان ممنوع کند. این حرکت، که به‌روزرسانی مهمی بر سیاست‌های پیشین محسوب می‌شود، از ۳۰ اپریل ۲۰۲۴ اجرایی خواهد شد و شامل منع نصب دوربین‌های امنیتی در هر بخشی از داخل املاک، حتی در مناطق مشترک، می‌باشد. این تغییر سیاست در راستای تلاش‌های airbnb برای تقویت امنیت و حفظ حریم خصوصی مهمانانش صورت گرفته است. شرکت اعلام کرد که‌هرچند بسیاری از فهرست‌ها فاقد دوربین‌های امنیتی داخلی هستند، اما اولویت با حفظ حریم خصوصی است. قبلاً میزبان‌ها مجاز بودند دوربین‌هایی را در مناطق مشترک نصب کنند، به شرطی که مهمان‌ها پیش از رزرو از وجود آنها مطلع شوند. اما حالا، هرگونه نظارت داخلی کاملاً ممنوع است. با این حال، airbnb اعلام کرده است که همچنان به میزبان‌ها اجازه خواهد داد تا از دوربین‌های امنیتی بیرونی، مانیتورهای سطح صدا و دوربین‌های زنگ درب به منظور افزایش امنیت و پیشگیری از برگزاری مهمانی‌های غیرمجاز استفاده کنند، مشروط بر آنکه وجود و مکان کلی این دستگاه‌ها قبل از رزرو فاش شود. این تغییر سیاست در میان افزایش استفاده از دستگاه‌های نظارتی مصرفی و نگرانی‌های رو به افزایش در مورد حریم خصوصی در اماکن عمومی و اقامتگاه‌ها اعمال می‌شود. مسافران و مهمان‌ها اکنون می‌توانند با آرامش بیشتری به استفاده از اقامتگاه‌های اجاره‌ای بپردازند، آگاه به اینکه حفظ حریم خصوصی‌شان در اولویت قرار دارد. ‏airbnb یک سایت معتبر بین المللی در بخش کرایه املاک است که بر اساس آخرین داده‌ها، این شرکت بیش از ۶.۵ میلیون مورد برای کرایه در سایت خود ثبت دارد. مشتریان با ورود به این وب سایت می‌توانند در بیش از ۱۰۰ هزار شهر و ۲۲۰ کشور جهان برای اقامت خود و همسفران شان خانه کرایه کنند.

جبهه مقاومت ملی با نشر خبرنامه ای در ایکس، ادعا کرده است که در دو حمله جداگانه در شهر کابل، ۷ طالب را کشته و زخمی کرده است. این ادعا تاکنون توسط منابع مستقل و طالبان تأیید نشده است. همچنین، جبهه آزادی نیز به مناسبت ماه رمضان، اعلام کرده است که تا پایان این ماه حملات خود علیه طالبان را متوقف می‌کند.

ریاست عمومی پاسپورت وزارت امور داخله، در طول سال جاری از ماه دلو تا ماه حوت، نزدیک به دو میلیارد افغانی به عنوان عایدات جمع‌آوری کرده است. همچنین، این ریاست در مدت یک ماه و نیم، بیش از ۳۲۶ هزار جلد پاسپورت را توزیع کرده و مبلغ ۱ میلیارد و ۸۴۴ میلیون افغانی را به «خزانه دولت واریز کرده است.» با این حال، متقاضیان پاسپورت همچنان با تاخیر و مشکلاتی در دریافت پاسپورت روبرو هستند و بر اساس گزارش‌ها، هم اکنون قیمت پاسپورت در بازار سیاه به ۲ هزار و ۳۰۰ دالر رسیده که نشان از فساد گسترده و سیستماتیک در بخش توزیع پاسپورت می باشد.

در پرتو نظام جمهوری اسلامی افغانستان، تحریک طالبان به عنوان یک جریان اسلامی مبارز، نیروی نیابتی و گاهی هم گروه تروریستی شناخته می‌شد که برای دو دهه علیه حکومت مشروع و منتخب جمهوری افغانستان جنگید. تصرف مجدد کابل در آگست ۲۰۲۱ توسط طالبان، نه تنها پایانی بر ۲۰ سال حضور نظامی بین‌المللی در افغانستان گذاشت، بلکه در باره نقش نهاد های ملی در تعیین آینده حکومتداری، حقوق بشر و مشروعیت سیاسی را در کشور به صورت رادیکال بازنگری کرد. این پرونده تاریخی، پر از حوادث و رویدادهای پیچیده است که موجب تحولاتی ژئوپلیتیک و فرهنگی شده است. از یک سو، نبرد طالبان با حکومت افغانستان و نیروهای بین‌المللی، به ویژه نیروهای امریکایی، نقشی بزرگ در شکل‌دهی به تاریخ کشور داشته است. از سوی دیگر، پس از به قدرت رسیدن طالبان، سوالات بسیاری درباره ماهیت و شکل حکومت آینده افغانستان، حقوق زنان و کودکان و تعامل با جوامع بین‌المللی به وجود آمده است. تبیین جهاد و تغییر مسیر به سمت حاکمیت: طالبان که خود را مدافع اسلام و جهاد در برابر تجاوز خارجی معرفی می‌کند، با استیلای دوباره بر افغانستان، چگونگی تبدیل این «جهاد» به یک نظام حاکمیتی را در پیش گرفته است، در حالی که این گروه با چالش های مواجه است: چالش ها: ۱- نبود مشروعیت دموکراتیک: تکیه بر قدرت نظامی برای کسب حاکمیت و عدم برگزاری انتخابات، موجب سؤالات جدی در مورد مشروعیت داخلی طالبان شده است. ۲- مقاومت داخلی و بین‌المللی: مخالفت بخش‌هایی از جمعیت افغانستان و جامعه جهانی با حاکمیت طالبان، ادامه حکومتداری را با چالش مواجه کرده است. ۳- چالش‌های اقتصادی و انسانی: کنترل طالبان بر افغانستان، منجر به بحران‌های اقتصادی و انسانی شده که توانایی این گروه را برای ارائه خدمات اساسی و کسب حمایت مردمی به چالش کشیده است. مشروعیت مورد مناقشه: مشروعیت طالبان در دو سطح مورد بررسی قرار می‌گیرد: ۱- داخلی: در سطح داخلی، طالبان با چالش‌هایی از قبیل حقوق زنان و دسترسی آنها به آموزش و کار روبرو است، موضوعاتی که در دوره قبلی حاکمیت آنها با محدودیت‌های شدیدتری همراه بود. ۲- بین المللی: در سطح بین‌المللی، به رسمیت شناختن حکومت طالبان به عنوان نماینده رسمی افغانستان، موانع و پیچیدگی‌هایی را در روابط خارجی کشور ایجاد کرده است. روشن است که بدون پشتوانه بین‌المللی، رسیدن به استقلال اقتصادی و دریافت کمک‌های بین‌ المللی، به یک دغدغه مهم و جدی تبدیل شده است. جمهوریت، جهاد و تضادهای ایدئولوژیک: تضاد اصلی در اینجا بین مفهوم «جهاد» به عنوان یک مبارزه برای استقلال و حاکمیت اسلامی و ایده‌آل‌های «جمهوریت» قرار دارد که بر اساس انتخابات دموکراتیک و حقوق بشر استوار است. طالبان در تلاش است تا یک نظام اسلامی بر پایه تفسیر خود از شریعت اسلامی را ایجاد کند، اما این رویکرد با مخالفت و چالش‌هایی از جانب جامعه مدنی افغانستان و نهادهای بین‌المللی روبرو است. نتیجه‌گیری: طالبان در مسیر تبدیل شدن از یک نیروی مسلح به یک قدرت حاکمیتی با چالش‌های متعددی داخلی و بین‌المللی روبرو است. این گروه برای کسب مشروعیت پایدار و ایجاد ثبات در افغانستان، نیازمند نه تنها بازنگری در رویکردهای حکومتداری خود بلکه همچنین تعامل مثبت با جامعه بین‌المللی است. آینده حاکمیت طالبان در افغانستان به چگونگی مدیریت این چالش‌ها بستگی دارد. توانایی طالبان در ایجاد یک نظام حکومتی که هم مشروعیت داخلی و هم پذیرش بین‌المللی داشته باشد، نقش مهمی در ثبات و توسعه آتی افغانستان ایفا خواهد کرد. اما، با توجه به تاریخچه و ایدئولوژی موجود، این مسیر به نظر پر از چالش و نیازمند تغییرات اساسی در نگرش و رویکردهای طالبان است.

در پی سفر هیئت بلندپایه ازبکستان به کابل، وعده‌های اقتصادی مطرح شده به نظر می‌رسد برای افغانستان دربردارنده فرصت‌های جدید و چالش‌های احتمالی باشد. این امتیازات اقتصادی، از جمله تحویل دهی سفارت افغانستان در تاشکند برای طالبان، آغاز پروژه‌های منطقه‌ای مانند (افغان – ترانس)، سرمایه‌گذاری در تولید برق حرارتی، کاهش تعرفه‌های گمرکی و بسیاری از موارد دیگر، نشان دهنده تلاش ازبکستان برای ایجاد یک رابطه مستحکم با حکومت طالبان است. بختیار سعیدوف وزیر خارجه ازبکستان دیروز (۱۲ مارچ) در رأس یک هیئت بلند پایه ۳۰ نفری وارد کابل شد و با تعدادی از مقامات طالبان از جمله « ملا حسن آخند نخست وزیر طالبان، ملا عبدالغنی برادر معاون اقتصادی، مولوی امیرخان متقی وزیر خارجه، خلیفه سراج الدین حقانی وزیر داخله و نورالدین عزیزی وزیر تجارت و صنعت طالبان» دیدار و ملاقات کرده است. نگرانی ازبکستان از فعالیت گروه‌های افراطی مانند نهضت اسلامی ازبکستان، ادامه کار پروژه کانال آبی قوش تیپه و مواد مخدر، دلایل محکمی برای این همکاری‌های تجاری به نظر می‌رسند. اما، مواضع متفاوت در مورد کانال قوش تیپه که همواره توسط طالبان به عنوان خط سرخ اعلام شده، نشان‌دهنده پیچیدگی‌های این روابط است. از یک سو، طالبان با قرار گرفتن در موضع امتیازگیری، احتمال موافقت با برخی از خواسته‌های ازبکستان را نشان می‌دهند، اما اختلافات داخلی و عدم صلاحیت کامل مقامات حکومت طالبان ممکن است مانع از پیشرفت سریع در این زمینه‌ها شود. از سوی دیگر، طالبان ممکن است به دنبال استفاده از حمایت ازبکستان به عنوان اهرمی در چانه‌زنی‌های سیاسی برای کسب مشروعیت بین‌المللی باشند. در این بین، جامعه بین‌المللی و منطقه با دقت شاهد تحولات در این روابط اند. مذاکرات اخیر می‌تواند بستری برای فرصت‌های اقتصادی نو در افغانستان ایجاد کند، اما موفقیت آن به قدرت مدیریت و دیپلماسی دو طرف بستگی دارد.