April 28, 2024

اپل دوباره مذاکره با اوپن ای آی برای استفاده از هوش مصنوعی این شرکت در آیفون جدید را از سر گرفته و از سوی دیگر مشغول مذاکره با گوگل برای استفاده از فناوری آن است. به نقل از رویترز: اپل دوباره مذاکرات با اوپن ای آی برای استفاده از فناوری هوش مصنوعی مولد این شرکت در برخی ویژگی های جدیدی که در آیفون جدید امسال معرفی می شود را آغاز کرده است. به گفته منابع آگاه از ۲ شرکت مذاکرات درباره شرایط توافقنامه و شیوه یکپارچه سازی ویژگی های اوپن ای آی در iOS۱۸(آپدیت آتی سیستم عامل آیفون) را آغاز کرده اند. نشریه بلومبرگ ماه گذشته از مذاکرات اپل برای دریافت مجوز چت بات جمینی گوگل برای قابلیت های جدید آیفون خبر داده بود. اپل هنوز مشخص نکرده از محصول کدام شرکت در آیفون جدید استفاده می کند و به طور دقیق تر با هر دو شرکت اوپن ای آی و گوگل به توافق می رسد یا یکی از شرکت ها را به طور کامل انتخاب می کند. اپل در راه اندازی هوش مصنوعی که بتواند مانند انسان به سوالات پاسخ نوشتاری یا گفتاری دهد، عقب تر از رقبایی مانند مایکروسافت و گوگل است که هم اکنون این فناوری را در محصولات خود یکپارچه می کنند. تیم کوک، مدیر ارشد اجرایی اپل در فوریه اعلام کرد به میزان قابل توجهی در هوش مصنوعی سرمایه گذاری می کند و برنامه های خود برای استفاده از این فناوری را اعلام خواهد کرد.

صندوق کودکان سازمان ملل متحد( بونیسف) در آخرین گزارش خود از وضعیت بشری در افغانستان اعلام کرده است که ۲۳۰۷ میلیون نفر از جمله ۱۲۰۳ میلیون کودک در سال ۲۰۲۴ به کمک های بشردوستانه نیاز دارند. در این گزارش آمده است که بارندگی شدید در سراسر افغانستان در ۲۹ و ۳۰ مارچ سال جاری میلادی، منجر به تخریب بیش از ۱۵۰۰ جریب زمین زراعتی و خسارت شدید به بیش از ۵۴۰ خانه و همچنین سایر زیرساخت های حیاتی در هفت ولایت افغانستان شده است.

نویسنده : ایدار بورنگازیف، دیپلمات قزاقستانی و بنیانگذار مرکز جهانی آستانه آرونداتی روی، نویسنده هندی، زمانی گفت: «در هر صورت، تغییر خواهد آمد. ممکن است خون بار یا زیبا باشد. این به ما بستگی دارد.» حدود سه سال پس از قدرت گرفتن مجدد طالبان در افغانستان، عملاً هیچ تحولی در روابط آن با جهان خارج وجود ندارد. وضعیت همچنان در بن بست باقی مانده است زیرا جامعه بین المللی و مقامات کابل در مسائل ناسازگار گیر افتاده اند و افغانستان همچنان با بحران انسانی مواجه است. در چارچوب واقعیت‌های ژئوپلیتیک کنونی پس از سقوط اخیر رژیم «دموکراتیک»، افغانستان خود را در شکافی بین تجربیات گذشته و آینده‌ای نامعلوم می‌بیند. این کشور فرصتی منحصر به فرد برای فراتر رفتن از شهرت خود به عنوان “قبرستان امپراتوری ها” و تعیین سرنوشت خود در عین ادغام همزمان با جامعه بین المللی دارد. چگونگی مدیریت بالفعل در افغانستان (طالبان) از این فرصت، نه تنها آینده مردم افغانستان و منطقه را شکل می دهد، بلکه بر توسعه کل پارادایم امنیتی جهانی نیز تأثیر می گذارد. در حال حاضر، طالبان از هر فرصتی برخوردار است تا پایه و اساس مدل جدیدی از امنیت منطقه ای و بین المللی را پایه ریزی کند که به آنها اجازه می دهد شرایط را برای بازگشت افغانستان به سیستم عادی روابط بین المللی ایجاد کنند. اما آنها باید سریع عمل کنند. افزایش تنش ها در خاورمیانه تقریباً هر قدرت جهانی و منطقه ای را درگیر می کند و تشدید بیشتر در آنجا بر وضعیت اطراف افغانستان تأثیر منفی خواهد گذاشت. در این محیط ژئوپلیتیکی غیرقابل پیش‌بینی، طالبان یا می‌توانند رهبری ترتیبات امنیتی جدید را بر عهده بگیرند یا یک بار دیگر بدتر شدن نامطلوب وضعیت امنیتی را تجربه کنند که فراتر از کنترل آنهاست. راه رو به جلو با حضور مسئولانه طالبان در راس آن امکان پذیر است: به نظر می‌رسد که از زمان جنگ‌های افغانستان و انگلیس در قرن نوزدهم، جهان به افغانستان به‌عنوان مکانی که می‌توان انرژی منفی ژئوپلیتیک جهانی را در آن رها کرد، عادت کرد. اما مردم افغانستان مستحق پیشرفت هستند و بازیگران خارجی مختلف پیشنهادهای متفاوتی ارائه کرده اند. چیزی که طالبان به آن نیاز دارند فرصتی برای پیشرفت است که در آن نقش کلیدی دارند و می توانند مسئولیت کامل را بر عهده بگیرند. جامعه بین المللی باید به چنین فرصتی اجازه دهد تا به عنوان یک «آزمون بلوغ» عمل کند که با آن می تواند طالبان را بسنجد. در این مقطع مهم، جامعه جهانی باید از افغانستان در تعیین آینده خود حمایت کند. اگر بازیگران خارجی به ترویج طرح‌های سیاسی ادامه دهند، افغانستان بار دیگر به محلی برای جنگ‌های نیابتی، عرصه رقابت و زمینی مساعد برای روایت‌های قدیمی درباره تروریسم بین‌المللی و سایر تهدیدها تبدیل خواهد شد. سرزنش طالبان به خاطر شکست‌های دموکراتیکشان که در مورد آن‌ها آشکارا دیدگاه‌های خارجی‌ها را ندارند، نتایج سازنده‌ای در بر نخواهد داشت. به نوبه خود، اگر کابل واقعاً به دنبال این است که یک بازیگر کلیدی در آسیا و مشارکت کننده منظم در امور بین‌المللی باشد و اگر به دنبال تحقق ظرفیت‌های جغرافیایی و اقتصادی قابل توجه خود است، باید اقدامات عملی را با مشارکت کشورهای منطقه و سازمان‌های بین‌المللی آغاز کند. گفتگو در مورد امنیت: حفظ امنیت و ثبات داخلی همچنان مشکل اصلی افغانستان مدرن است. در حالی که موضوعات دیگر، از جمله حقوق زنان و حکومت فراگیر، نیز بسیار مرتبط هستند، اما اولویت فعلی رژیم کابل نیستند. این به دلیل یک واقعیت ساده از زندگی است: بدون امنیت، هیچ توسعه ای وجود ندارد. این باید شعاری باشد که مقامات افغانستان برای ایجاد روابط با جهان روی آن کار کنند. امروزه منافع اقتصادی کشورهای منطقه (هند، ایران، چین، امارات، پاکستان، روسیه، ترکیه و جمهوری‌های آسیای مرکزی) چالش‌های ژئوپلیتیکی بزرگی را برای افغانستان ایجاد می‌کند که به نوبه خود فرصت‌های بالقوه‌ای را برای این کشورها ایجاد می‌کند. در واقع، این کشورها نشان داده اند که می توانند شکست های دموکراتیک طالبان را پشت سر بگذارند و به ریشه مشکلی که کشور را رنج می دهد، بپردازند. امنیت شرط اساسی رشد اقتصادی پایدار است. روابط تجاری به تنهایی کافی نیست، هرچند طالبان در ایجاد آن نسبتا موفق بوده اند. تا زمانی که مقامات نتوانند سطح معقول و قابل پیش بینی امنیتی را فراهم کنند، سرمایه گذاران برای ورود به افغانستان تردید خواهند کرد. به عنوان مثال، خط لوله گاز ترکمنستان-افغانستان-پاکستان-هند ( تاپی) و یا خط آهن ترانس-افغان را در نظر بگیرید. هیچ یک بدون محیط امنیتی محقق نخواهد شد. تا آنجایی که بازیگران داخلی می‌گویند، طالبان به‌طور منحصربه‌فردی می‌توانند یک بار برای همیشه به تروریسم در افغانستان پایان دهند. هیچ گروه یا سازمان نظامی-سیاسی دیگری که در اپوزیسیون طالبان باشد، در این جبهه به خوبی مقابله نکرده و نمی تواند. طالبان با «داعش» و دیگر گروه‌های تروریستی کوچک سابقه تشابهاتی دارند، زیرا آنها بهتر از دیگران موضوع تروریسم را درک می‌کنند. شناسایی مراحل ملموس مورد نیاز برای تضمین امنیت و ثبات: کابل نیاز به راه اندازی یک پلت فرم جدید گفتمان در مورد مسائل امنیت داخلی افغانستان با مشارکت همسایگان این کشور دارد. رهبری طالبان و همچنین جامعه بین المللی باید درک کنند که نقش تعیین کننده در مدل جدید امنیتی باید توسط ایران و پاکستان ایفا شود که با استفاده از این کشور به عنوان پس زمینه برای جنگ های نیابتی خود به عنوان مخالفان در تاریخ مدرن افغانستان عمل کرده اند. ایران و پاکستان از نظر تاریخی از نظر درک منازعات قومی، اقتصادی و سیاسی و مسائل مرزی بیشترین هماهنگی را با افغانستان دارند. علاوه بر این، سه کشور در توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل بین‌المللی و انرژی با مشارکت طیفی از دولت‌ها مشارکت خواهند داشت. علاوه بر این، ایران و پاکستان، مانند افغانستان، از دیرباز به طور مستقیم یا غیرمستقیم در گفتمان بین المللی با گسترش تروریسم بین المللی مرتبط بوده اند. نیاز به مبارزه با فعالیت های تروریستی در مرزهای افغانستان با پاکستان و ایران – یک مشکل بسیار حاد و پایدار – به حدی است که به فرمت های بین دولتی جداگانه در کابل، اسلام آباد و تهران نیاز است. این «تروئیکا» نماینده مهم ترین بازیگران برای تأمین امنیت افغانستان در سطح بین المللی است. ماهیت ابتکار جدید، تشکیل یک گروه تماس دائمی سه

بر اساس گزارش صدای امریکا: فدراسیون بین المللی صلیب سرخ از دولت پاکستان خواسته است تا اخراج پناهنجویان افغان را با سرعت کمتر و به طور مرحله وار عملی نماید تا جانب افغانستان بتواند شرایط حداقلی را برای بازگشت آن ها فراهم کند. در حالی که پاکستان در حال برنامه ریزی برای اخراج حدود ۸۵۰ هزار پناهجوی دیگر افغان است یک مقام ارشد صلیب سرخ درخواست می کند که بازگشت «به شیوه ای مدیریت شده» صورت گیرد تا افغانستان بتواند هجوم عظیم مردم را بهتر جذب کند. الکساندر ماتئو، مدیر منطقه ای، منطقه آسیا و اقیانوسیه برای فدراسیون بین المللی صلیب سرخ، اضافه می کند: “کار با دولت پاکستان در سال ۲۰۲۴ مهم خواهد بود تا عودت کنندگان در یک زمان، به تعداد کمتر وارد افغانستان شوند، فقط به این دلیل که در طرف افغانستان قابل مدیریت تر باشد.» وی افزود: «من تصور می‌کنم این احتمالاً بزرگترین جریان جمعیت در یک دوره کوتاه زمانی در آسیا از زمان جابجایی جمعیت از میانمار به بنگلادش در سال ۲۰۱۷ است. بنابراین، این یک رویداد مهم است.» این در حالی است که دولت پاکستان، از اواسط همین ماه جاری میلادی ( اپریل) مرحله دوم اخراج اجباری پناهجویان افغان را آغاز کرده است. آگاهان سیاسی به این باور اند که ارتش و حکومت پاکستان از پناهجویان به عنوان ابزار فشار، در چانه زنی های سیاسی علیه طالبان استفاده می کنند.

تیم ملی فوتسال افغانستان در بازی رده بندی مسابقات فوتسال آسیا موفق شد تیم قرقیزستان را با نتیجه ۵ بر 3 شکست دهد و یکی از پنج سهمیه آسیا را برای مسابقات جهانی به دست بیاورد. این اولین بار است که تیم ملی فوتسال افغانستان موفق می شود سهمیه حضور در جام جهانی فوتسال را کسب نماید. دیروز مجید مرتضایی سرمربی ایرانی تیم ملی فوتسال افغانستان، در یک نشست خبری اعلام کرد: «آسیا بپذیرد که تیم ملی افغانستان یک قدرت است.»