August 10, 2024

تیم ملی المپیک اسپانیا در یک بازی 120 دقیقه‌ای نفس‌گیر، فرانسه را با نتیجه 5-3 شکست داد و مدال طلای المپیک پاریس 2024 را به خود اختصاص داد. فرانسه، با هدایت تیری آنری و امید زیادی به کسب مدال طلا، در فینال نتوانست در برابر لاروخا مقاومت کند و به مدال نقره بسنده کرد. این تیم ابتدا با گلزنی پیش افتاد، اما در نیمه اول با نتیجه 3-1 عقب افتاد. با این حال، فرانسه در نیمه دوم با بازگشتی تماشایی کار را 3-3 کرد. در وقت‌های اضافه، اسپانیا با دو گل دیگر توسط سرخیو کامیو، که به‌عنوان تعویضی به میدان آمده بود، به پیروزی 5-3 رسید و طلای المپیک را از آن خود کرد. در دقیقه 11، دو اشتباه از بازیکن باتجربه اسپانیا و دروازه‌بان تیم، باعث شد که فرانسه با گل اول پیش بیفتد. پس از دریافت اوت دستی از سوی اولیسه و ارسال آن به محوطه جریمه اسپانیا، الکس بائنا توپ را به طرز عجیبی به انزو میلو رساند که با شوتی به راحتی قابل مهار، دروازه‌بان اسپانیا را فریب داد و گل اول را زد. با گذشت هفت دقیقه از گل فرانسه، فرمین لوپز با شوتی سرضرب پاس عرضی الکس بائنا را به گل تبدیل کرد و بازی را مساوی کرد. هفت دقیقه بعد، فرمین لوپز دوباره موفق به گلزنی شد و با دو گل، تعداد گل‌هایش در این دوره از المپیک به شش رسید. میراندا از سمت چپ ارسال کرد و آبل روئیز با شوتی به سمت دروازه فرانسه، شانس خود را امتحان کرد، اما توپ توسط دروازه‌بان فرانسه دفع شد. توپ برگشتی به فرمین لوپز رسید و او گل دوم خود را به ثمر رساند و فاصله‌اش را با سفیان رحیمی، ستاره مراکش، به دو گل کاهش داد. نزدیک به پایان بازی، فرانسه با گلزنی آکلیوش، به امید بازگشت زنده شد. او با یک ضربه نیمه‌آکروباتیک از ضربه آزاد، توپ را به گل تبدیل کرد. در آخرین دقایق بازی، اسپانیا در پی یک صحنه مشکوک در محوطه جریمه، پنالتی به فرانسه داد. ماتتا این پنالتی را به گل تبدیل کرد و نتیجه را 3-3 کرد. در دقیقه‌های پایانی، تورینتس با شوتی تماشایی قصد داشت گل برتری اسپانیا را به ثمر برساند، اما شوت او به تیر دروازه برخورد کرد و بازی به وقت‌های اضافه رفت. در وقت‌های اضافه، اسپانیا با پاس آدریان برنابه، سرخیو کامیو را در موقعیت گل قرار داد و او با چیپی زیبا گل چهارم را زد. در آخرین ثانیه‌ها، سرخیو کامیو دوباره با چیپ دیگری، گل پنجم را زد تا نتیجه نهایی 5-3 به سود اسپانیا رقم بخورد. تیم ملی زیر 23 سال اسپانیا، که آخرین بار در المپیک 1992 بارسلون موفق به کسب مدال طلا شده بود، پس از 32 سال دوباره قهرمان المپیک شد. این قهرمانی، به فاصله کمی پس از قهرمانی تیم بزرگسالان اسپانیا در یورو 2024، نشان‌دهنده بازگشت فوتبال این کشور به قله‌های فوتبال جهانی است.

منیژه تلاش، رقصنده افغان که با نام مستعار «بی-گرل تلاش» (b-girl Talash) در رقابت‌های رقص خیابانی فعالیت می‌کند، به دلیل پوشیدن شالی با شعار «زنان افغان را آزاد کنید» در رقابت‌های پیش‌مقدماتی المپیک پاریس، از سوی فدراسیون جهانی رقص رد صلاحیت شد. این تصمیم فدراسیون به یک بحث گسترده درباره محدودیت‌های سیاسی در المپیک و نقش ورزشکاران در حمایت از حقوق بشر دامن زده است. منیژه تلاش، که پس از فرار از افغانستان تحت سلطه طالبان در سال ۲۰۲۱ به اسپانیا پناهنده شد، یکی از معدود زنانی است که در عرصه جهانی رقص خیابانی شناخته شده و با شجاعت از تریبون‌های بین‌المللی برای اعتراض به سیاست‌های سرکوبگرانه طالبان علیه زنان استفاده کرده است. او به عنوان عضوی از تیم پناهندگان، برای شرکت در المپیک پاریس ۲۰۲۴ انتخاب شد و به همین واسطه فرصت یافت تا پیام خود را به جهانیان منتقل کند. در جریان رقابت‌های پیش‌مقدماتی المپیک پاریس، خانم تلاش با رقیبی از بریتانیا به نام «بی-گرل ایندیا» (b-girl India) مواجه شد و با شکست در این مسابقه، شانس صعود به مرحله بعدی را از دست داد. اما آنچه بیش از نتیجه رقابت‌ها توجه رسانه‌ها را جلب کرد، رد صلاحیت او به دلیل استفاده از شالی بود که شعار «زنان افغان را آزاد کنید» روی آن نوشته شده بود. فدراسیون جهانی رقص در بیانیه‌ای رسمی اعلام کرد که نمایش شعارهای سیاسی در رقابت‌های ورزشی، مطابق با قوانین المپیک ممنوع است و این ممنوعیت شامل همه شرکت‌کنندگان می‌شود. به همین دلیل، خانم تلاش به دلیل نقض این قانون از ادامه رقابت‌ها محروم شد. این تصمیم فدراسیون با واکنش‌های گسترده‌ای از سوی حامیان حقوق بشر و فعالان حقوق زنان روبه‌رو شد. بسیاری از آن‌ها معتقدند که ورزشکاران باید حق داشته باشند در برابر بی‌عدالتی‌ها اعتراض کنند و استفاده از پلتفرم‌های ورزشی برای رساندن پیام‌های اجتماعی و سیاسی امری ضروری است. از سوی دیگر، برخی نیز از تصمیم فدراسیون جهانی رقص حمایت کرده و بر این باورند که حفظ بی‌طرفی سیاسی در المپیک از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. منیژه تلاش از زمان خروج از افغانستان و پناهندگی در اسپانیا، به عنوان یک چهره نمادین در جنبش حقوق زنان افغان شناخته شده است. او با استفاده از هنر رقص خیابانی و مشارکت در رویدادهای بین‌المللی، همواره سعی داشته صدای زنان افغانستان را به گوش جهان برساند. انتخاب او به عنوان عضوی از تیم پناهندگان در المپیک، نشانگر به رسمیت شناختن تلاش‌های او در مقابله با قوانین سخت‌گیرانه طالبان بود. رد صلاحیت منیژه تلاش در رقابت‌های پیش‌مقدماتی المپیک پاریس، یک نمونه آشکار از تقابل میان قوانین سخت‌گیرانه ورزشی و آزادی بیان ورزشکاران است. این تصمیم اگرچه به صورت رسمی بر اساس قوانین المپیک اتخاذ شده است، اما پرسش‌های جدی را در مورد نقش و مسئولیت ورزشکاران در حمایت از حقوق بشر و آزادی‌های مدنی مطرح می‌کند. منیژه تلاش، با وجود همه چالش‌ها، همچنان به مبارزه خود برای حقوق زنان افغان ادامه می‌دهد و به عنوان یک نماد مقاومت و ایستادگی در برابر سرکوب‌های سیاسی و اجتماعی درخشیده است.