نگرانی سازمان حمایت از خبرنگاران افغانستان از ممنوعیت نشر تصاویر موجودات زنده در رسانه‌ها
سازمان حمایت از خبرنگاران افغانستان با نگرانی عمیق از افزایش فشارها بر رسانه‌ها در افغانستان، به‌ویژه ممنوعیت تازه نشر تصاویر موجودات زنده در ولایت‌های بدخشان و جوزجان، اعلام می‌دارد که این اقدام گامی دیگر در مسیر سرکوب آزادی بیان و خاموش‌سازی رسانه‌های مستقل در کشور است. این سازمان با نشر اعلامیه ای امروز پنجشبه دهم اپریل خاطرنشان می‌سازد که طی چهار سال گذشته، رسانه‌های کشور همواره با سانسور گسترده، محدودیت‌های شدید، تهدید و بازداشت خبرنگاران، و فشار برای تبلیغ به نفع حکومت طالبان مواجه بوده‌اند؛ اکنون نیز ممنوعیت نشر تصاویر زنده، حلقه‌ی محدودیت‌ها را تنگ‌تر ساخته است. سازمان حمایت از خبرنگاران افغانستان تأکید می‌کند که چنین اقدامات سرکوب‌گرانه، نه‌تنها آزادی رسانه‌ها را نقض می‌کند، بلکه حقوق اساسی شهروندان کشور، از جمله آزادی بیان، دسترسی به اطلاعات و حق مشارکت در حیات عمومی را نیز زیر پا می‌گذارد. ما باور داریم که هرگونه محدودیت بر فعالیت‌های رسانه‌ای باید مطابق اصول حقوق بشری و قوانین بین‌المللی بررسی و لغو گردد. خبرنگاران باید بتوانند بدون سانسور، تهدید یا فشار، به وظیفه اطلاع‌رسانی خود عمل کنند. از حکومت کنونی خواستاریم تا امنیت، مصونیت و فضای کاری آزاد را برای خبرنگاران فراهم کرده و مانع اختلال در روند اطلاع‌رسانی به مردم نشود. در عین حال، از تمامی نهادهای بین‌المللی و سازمان‌های مدافع حقوق بشر می‌خواهیم که در برابر این‌گونه محدودیت‌ها بی‌تفاوت نباشند و با صدای بلند، از آزادی رسانه‌ها و حقوق خبرنگاران افغان دفاع کنند. پس از روی‌کار آمدن حکومت طالبان، فضای کاری برای رسانه‌ها و خبرنگاران در افغانستان به‌شدت محدود شده است. سانسور گسترده، تهدید، بازداشت، و ممنوعیت‌های فزاینده از جمله نشر تصاویر موجودات زنده، بخشی از فشارهایی است که بر رسانه‌ها تحمیل شده است. بسیاری از خبرنگاران مجبور به ترک کار یا مهاجرت شده‌اند و رسانه‌های مستقل در آستانه خاموشی قرار دارند. این وضعیت نه‌تنها آزادی بیان، بلکه حق دسترسی مردم به اطلاعات را نیز به‌طور جدی تهدید می‌کند. با گذشت نزدیک به چهار سال از حاکمیت طالبان، رسانه‌ها و خبرنگاران در افغانستان با محدودیت‌های شدید و فزاینده‌ای مواجه‌اند. سانسور گسترده، ممنوعیت نشر برخی محتواها از جمله تصاویر موجودات زنده، فشار برای نشر محتوای تبلیغاتی، و دخالت مستقیم در کار رسانه‌ها بخشی از این محدودیت‌ها است. از سوی دیگر، موارد متعدد بازداشت، تهدید، احضار و بازجویی خبرنگاران در سراسر کشور نگرانی‌ها را دوچندان کرده است. بسیاری از خبرنگاران به دلیل فشارهای امنیتی و نبود فضای آزاد کاری، ناگزیر از ترک شغل یا مهاجرت شده‌اند. در این شرایط، آزادی بیان و دسترسی مردم به اطلاعات به‌شدت آسیب دیده و چشم‌انداز آینده رسانه‌های آزاد در کشور بیش از هر زمان دیگری نگران‌کننده به نظر می‌رسد. بهزاد احمدی
