طالبان یکی از زن‌ستیزترین گروه افراط‌گرای اسلامی‌اند که هنوز تاریخ شاهد آن است. با استقرار حاکمیت دوره اول طالبان در بخشی از افغانستان، در نخستین فرمان رهبری‌شان، زنان را مکلف به پوشیدن چادری اجباری کردند. در نظام طالبانی زنان حق تحصیل، حق کار، حق مسافرت بدون محرم، حق عکس گرفتن، حق آرایش کردن، حق رای یا نظر… را مثل فعلاً نداشتند و هنوز هم با این افکار افراط‌گرایانه‌ی‌شان در صدد تطبیق این احکام هستند. به زعم طالبان، زن جنس دوم مرد است و عزت آن تنها ماندن در خانه میباشد. آنها چه در زمان حاکمیت‌شان و چه بعد از آن، در نواحی زیر سلطه‌ی‌شان زنان را محکمه صحرای کردند. جایگاهی که زن در سایه حکومت دینی طالبان کسب نموده است، غیر از جایگاهی است که زن در نزد دیوبندیان پاکستان احراز کرده است. بدون شک، اصل مکتب دیوبندی طرفدار عدم حضور زن در محیط خارج از منزل است اما با وجود آن محدودیت‌هایی که از سوی طالبان در حق زنان اعمال می شود هرگز قابل مقایسه با سیاست‌های جمعیه العلمای اسلام در پاکستان نیست. زن در عرف قبیله‌ای موجودی است محکوم به حضور در منزل که حق رفت و آمد در اجتماع را نداشته و باید از ارتباط با هر مرد اجنبی برکنار باشد. زن در این فرهنگ، شخصیت مستقل ندارد. او تا قبل از دوران ازدواج عنوان ملکیت پدر را یدک می‌کشد و پس از ازدواج؛ شوهر و خانواده شوهر, مالک تام الاختیار او به شمار رفته و درباره سرنوشت او تصمیم می گیرند و تعلیم و تحصیل زنان در محیط‌های باز، مکاتب و دانشگاه عملی ناروا عنوان می‌کنند. عبدالحکیم حقانی رییس دادگاه طالبان درباره نوع نگرش سنتی این گروه نسبت به آموزش دختران چنین می‌گوید: تمام ارتش ملی و نیروی پولیس ما داوطلبانی از مناطق دور و سنتی هستند و معتقدند فرستادن دختران به مدرسه کاری بی شرمانه است. بعد از سقوط جمهوریت و حاکمیت مجدد طالبان، زنان افغانستان حق ندارند بدون همراهی مردی مَحرم، مسافت‌های طولانی را بپیمایند، با هواپیما سفر کنند و یا وارد ساختمان‌ها و اماکن دولتی شوند. توجه به اصل محرمیت توسط زنان اگرچه از دیرباز در جامعه افغانستان ریشه دوانده، اما با توجه به تفسیر سخت‌گیرانه‌ی طالبان از قوانین اسلامی، رعایت این امر در حکومت امارت اسلامی اجباری شده است. فرانس پرس به تازگی در گزارشی ویژه به موضوع مَحرم و لزوم همراهی قیم و سرپرست برای زنان افغان جهت حضور در عرصه اجتماع و انجام فعالیت‌های اجتماعی پرداخته است. در این گزارش به موانع پیش‌روی زنان و دختران در صورت عدم همراهی آنها از سوی یک فرد محرم در اغلب فعالیت‌های اجتماعی اشاره شده است. خبرنگار فرانس‌پرس در همین راستا مورد، مریم و یکی دیگر از دوستانش را به عنوان نمونه می‌آورد که پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه در کابل، از ورود به ساختمان دانشگاه برای دریافت ریز نمرات‌شان منع می‌شوند. مریم که برای حفظ هویت خود مانند سایر زنانی که خبرگزاری فرانسه با آنها مصاحبه کرده، نام اصلی‌اش در گزارش نیامده، می‌گوید: «ماموران طالبان در ورودی دانشگاه به ما گفتند که به یک فرد محرم نیاز داریم». او در ادامه می‌گوید: «امکان این را نداشتم که با برادرم به دانشگاه مراجعه کنم زیرا سر کار بود، برادر دوستم هم به اندازه کافی بزرگ نبود که او را همراهی کند در ضمن پدرش نیز فوت کرده است.» این دانشجوی سابق دانشگاه کابل می‌افزاید: «مردی را در خیابان دیدم و او موافقت کرد به ما کمک کند. ما برای ورود به دانشگاه شجاعت به خرج دادیم و او را به عنوان برادر خود جا زدیم.» محرم در اسلام، مردی از خویشاوندان و نزدیکان مانند همسر، برادر، پدر، پسر، پدربزرگ، عمو یا دایی است که زن در مقابل او ملزم به رعایت حجاب نیست و می‌تواند قیم، سرپرست و محافظ او باشد. در افغانستان، قوانین سختگیرانه‌ای برای زنان وضع شده است. حامیان این مقررات ادعا می‌کنند که این محدودیت‌ها هم برای زنان و هم برای کل خانواده خوب است و سبب می‌شود تا آبرو و حرمت آنها حفظ شود. مقامات طالبان که از سال ۲۰۲۱ با وعده رویکردی تازه به قدرت رسیده‌اند، در پاسخ به انتقادات بین‌المللی می‌گویند که قوانین افغانستان منطبق با اسلام است و حقوق همه شهروندان را تحت شریعت تضمین می‌کند. در همین حال ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی دولت طالبان در گفتگو با فرانس‌پرس تاکید کرده است که: «کشور ما تحت قوانین اسلامی اداره می شود» وی در ادامه با اشاره به این موضوع که «منتقدان خارجی باید به قوانین اسلامی احترام بگذارند و برای آن ارزش قائل شوند» گفت: «متأسفانه، محافل خارجی حساسیت‌های خاص خود را دارند و تفاسیر نادرستی مبتنی بر تعصبات، ارائه می‌دهند». در کشوری که بیش از ۴۰ سال جنگ و درگیری میلیون‌ها زن بیوه به جا گذاشته است، یافتن محرم برای بسیاری از زنان به چالش بزرگی تبدیل شده است. شیرین، دختر ۲۵ ساله افغان که پس از ممنوعیت تحصیل دانشگاهی توسط طالبان، به صورت آنلاین در حال تحصیل برای دریافت مدرک فوق لیسانس است، می‌گوید: «بسیاری از زنان مردی در خانه ندارند». او می‌گوید: «بسیاری از زنان یا شوهرشان مرده، یا پسرشان خیلی کوچک است؛ آنها خودشان سرپرست خانواده هستند. چگونه می‌توانند محرم به همراه داشته باشند؟ شیرین می‌گوید که ماموران طالبان سال گذشته یک گردش دسته جمعی خانوادگی را که وی و تعدادی زن از اقوام و نزدیکان در آن حضور داشتند به بهانه نبود فرد محرم به هم زدند و خواستار بازگشت افراد به خانه‌های‌شان شدند. او می‌گوید تنها مرد همراه آنها در مینی‌بوس در طول این گردش، پسرعمویشان بود که محرم محسوب نمی‌شد و لذا ماموران طالبان اجازه ادامه حرکت به مینی‌بوس را ندادند. طالبان در دسمبر ۲۰۲۱ با صدور فرمانی، همراهی فرد محرم با زنانی که قصد دارند مسافتی بیش از ۷۲ کیلومتر را طی کنند، اجباری اعلام کردند. به گزارش فرانس‌پرس، رسم لزوم همراهی فرد محرم با زنان در بسیاری از دیگر کشورهای اسلامی از رواج افتاده و تنها تعداد کمی از دولت ها آن را اجرا می کنند. سلیمان زغدوری، نویسنده و اسلام‌پژوهی که خبرگزاری فرانسه با او مصاحبه کرده، می‌گوید: از آنجا که افغانستان «توسط یک رژیم ایدئولوژیک اداره می شود، قرآن و شریعت ستون فقرات قدرت آن به شمار می‌رود. وی در همین راستا می‌افزاید: « حکومت
