۲۷ حوت، روز ملی خبرنگار در افغانستان است. تا پیش از به قدرت‌رسیدنِ طالبان در افغانستان ۵۴۳ رسانه فعالیت داشت که در آن‌ها هزاران خبرنگار مصروف کار بودند. با آمدن طالبان تنها در صد روز نخست ۲۳۱ رسانه تعطیل و ۶۴۰۰ خبرنگار بیکار شدند. خبرنگاران افغانستان امروزه نه تنها که از بیکاری رنج می‌برند، بلکه در مواردی گزارش‌هایی از ترور، تعقیب، شکنجه و زندانی‌شدنِ آن‌ها نیز به نشر می‌رسد و نشان می‌دهد که امروزه کار خبرنگاری در کشور شبیه سینه سپرکردن در برابر صدها تیر بلا است.
پس ازمسلط شدن طالبان بر افغانستان آزادی بیان رو به نابودی است و طالبان محدودیت‌های زیادی را برای فعالیت رسانه های آزاد وضع کرده اند..
خبرنگاران و اهل رسانه در کشور با چالش های مضاعف مواجه بوده اند؛ از سرکوب، خشونت تا زندانی سازی و قربانی شدن در حملات تروریستی و انتحاری.
نهادهای بین‌المللی حامی رسانه‌ها و خبرنگاران می‌گویند در سال ۱۴۰۲ فعالیت رسانه‌ها و خبرنگاران افغان همچنان «پرآسیب» باقی مانده است، و نفس کشیدن برای آن‌ها «دشوار شده» است.
در سال ۱۴۰۲ بنا به گزارش‌های نهادهای بین‌المللی، دست‌کم ۱۳۰ رویداد خشونت علیه خبرنگاران در کشور ثبت شده است و «سه خبرنگار در بلخ و یک خبرنگار در کابل» کشته شدهاند.
بر اساس ارقام که نهاد حامی خبرنگاران و رسانه‌ها نشر کرده است، در یک سال گذشته بیش از «۴۵خبرنگار» از سوی نیروهای استخباراتی و امنیتی طالبان بدلیل نشر رویدادهای خلاف خواسته‌های‌شان سرکوب، بازداشت و تهدید کرده‌اند که برخی از آن‌ها به بازداشتگاه‌های موقتی و برخی نیز پس از سپری نمودن چندین ماه در زندان آزاد شدهاند.
به این ترتیب، رسانه‌ها و خبرنگاران در سایه حاکمیت طالبان در تگنای شدیدی قرار گرفته و روند اطلاع‌رسانی و محتوای نشراتی رسانه‌ها نیز به پایین‌ترین سطح خود رسیده‌است.
افزون بر این، روند رسیدگی به اطلاعات نیز محدود شده و در بسیاری از موارد گفته می‌شود مقامات طالبان از دادن معلومات به خبرنگاران خودداری می‌کنند.
حامیه نادری
