در آستانه نشست سوم دوحه که قرار است در کشور قطر و به ابتکار سازمان ملل برگزار شود، تعدادی از احزاب جهادی، جریان‌های سیاسی و جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان، اعلامیه‌ای مشترک صادر کردند و نسبت به نتایج احتمالی این نشست و به رسمیت شناسی طالبان هشدار دادند.
در این اعلامیه آمده است که «هر نوع گفت‌وگو در غیاب نمایندگان اصلی مردم افغانستان، امتیاز دادن به طالبان تلقی می‌شود. تجربه چهار دهه گفتگوها و نشست‌ها نشان داده که بی‌توجهی به اراده مردم افغانستان و نپرداختن به ریشه‌های اصلی بحران، نتیجه‌ای نخواهد داشت.»
این احزاب و جریان‌ها تاکید دارند که «طالبان کشور را به پناه‌گاه امن برای تروریستان تبدیل کرده و به روابط پیچیده با سازمان‌های تروریستی از جمله القاعده پرداخته است.» آنان معتقدند که طالبان با اعمال جنایتکارانه، کشور را به سمت بحران‌های امنیتی و اجتماعی سوق داده است. در این اعلامیه تاکید شده که بدون حضور نمایندگان اصلی مردم افغانستان در نشست‌های بین‌المللی، نمی‌توان به نتیجه‌ای رسید و نشست سوم دوحه نباید به امتیازدهی به طالبان منجر شود.
در عین حال، این گروه‌ها از تعیین نماینده ویژه سازمان ملل متحد استقبال کرده‌اند، مشروط بر اینکه این انتخاب با مشورت همه‌جانبه انجام شود و مأموریت وی بر محور حقوق انسانی مردم افغانستان باشد. آنان اعلام کرده‌اند که در صورت ناکامی مذاکرات صلح، مبارزه مسلحانه را به عنوان حق مشروع خود برای دفاع از مردم و سرزمین افغانستان محفوظ می‌دارند.
با این حال، منتقدان به این باور اند که این گروه‌ها و احزاب مخالف طالبان که شامل جبهات نظامی نیز می شوند، تا اکنون نتوانسته‌اند وحدت ملی را به نمایش بگذارند و یک چتر ملی و فراگیری را ایجاد کنند تا بتوانند در مقابل طالبان موضع واحد اختیار کنند. این فقدان اتحاد ممکن است چالش‌های جدی برای آنان در مبارزه با طالبان و دستیابی به اهداف سیاسی‌شان ایجاد کند.
