هشدار رهبر طالبان: «تبعیض و اختلافات درون‌گروهی را کنار بگذارید؛ در غیر با شکست مواجه خواهید شد

ملا هبت‌الله آخندزاده، رهبر غایب طالبان، به‌طور فزاینده‌ای نگران اختلافات درونی در میان فرماندهان و مقام‌های این گروه است و به تازگی هشدارهای جدی‌تری در این خصوص صادر کرده است. این هشدارها بیانگر شدت و عمق چالش‌هایی است که طالبان در مسیر تثبیت قدرت خود با آن مواجه است.
در تاریخ ۱۱ اسد، وزارت دفاع طالبان با انتشار یک خبرنامه رسمی، پایان نشست سه‌روزه‌ای که با حضور بیش از ۶۰۰ مقام، شامل فرماندهان ارشد و وزرای کابینه در قندهار برگزار شده بود، را اعلام کرد. هدف این نشست، بررسی و اصلاح اختلافات درونی و افزایش هماهنگی میان مقام‌ها و فرماندهان بود. در این جلسه، ملا هبت‌الله آخندزاده به‌طور صریح و قاطع به مقامات هشدار داد: «تبعیض‌های منطقه‌ای و اختلافات داخلی را کنار بگذارید؛ زیرا این مسائل و بی‌اعتمادی‌های ناشی از آن‌ها شما را به شکست خواهند کشاند.»
حضور وزرای کلیدی چون وزیران دفاع، داخله، امر به معروف، حج و اوقاف، رئیس استخبارات و فرماندهان ۹ قول اردوی طالبان در این نشست، نشان‌دهنده اهمیت و جدیت موضوع بود. رهبر طالبان تأکید کرد که مقام‌های گروه باید از دستورات وی به‌طور کامل پیروی کنند و برای ارتقاء توانمندی‌های خود، آموزش‌های لازم را فرا گیرند.
نشست در مقر قول اردوی ۲۰۵ البدر، یکی از مراکز مهم نظامی طالبان، برگزار شد که خود نشان‌دهنده اهمیت این موضوع و لزوم برخورداری از یک استراتیژی منسجم در درون گروه است. ملا هبت‌الله پیش از این نیز بارها به اختلافات میان فرماندهان طالبان اشاره کرده و به خطرات ناشی از آن‌ها هشدار داده بود. این موضوع به‌ویژه در شرایط کنونی که طالبان در تلاش است تا قدرت خود را به‌طور کامل تثبیت کند و به‌ویژه در زمینه‌های امنیتی و اقتصادی به ثبات دست یابد، اهمیت بیشتری پیدا کرده است.
اضافه بر این، برخی تحلیلگران بر این باورند که اختلافات داخلی و تبعیض‌های منطقه‌ای می‌تواند به تهدیدی جدی برای انسجام گروهی تبدیل شود که در حال حاضر با چالش‌های متعددی در زمینه‌های مختلف مواجه است. این مسائل ممکن است به ضعف در اجرای سیاست‌ها و برنامه‌ها، کاهش کارایی نیروهای امنیتی، و در نهایت به تضعیف موقعیت طالبان در صحنه بین‌المللی منجر شود.
بنابراین، هشدارهای رهبر طالبان نه تنها به‌عنوان یک فراخوان برای اتحاد درون‌گروهی، بلکه به‌عنوان نشانه‌ای از فشارهای داخلی و نیاز به اصلاحات فوری در ساختار قدرت این گروه تلقی می‌شود. این امر همچنین نشان‌دهنده تلاش‌های مداوم برای مدیریت و حل اختلافات درونی به‌منظور حفظ قدرت و انسجام گروهی است.