روز جهانی کودک در سراسر جهان فرصتی است برای تأکید بر حقوق کودکان و تضمین آینده‌ای بهتر برای آنان. اما در افغانستان، این روز بیش از هر چیز یادآور وضعیت تلخ و ناگوار کودکانی است که نه‌تنها از حقوق اولیه خود محروم‌اند، بلکه در شرایطی زندگی می‌کنند که آینده‌شان را به سمت تاریکی سوق می‌دهد.
فقر گسترده، جنگ‌های مداوم، و سیاست‌های افراط‌گرایانه حاکم، نسل جدید کودکان افغانستان را از آموزش، امنیت و رفاه محروم کرده است. بسیاری از خانواده‌ها، به دلیل نبود امکانات آموزشی یا فشارهای اقتصادی، کودکان خود را به مدارس دینی – جهادی می‌فرستند. این مدارس به‌جای آموزش مهارت‌های علمی و حرفه‌ای، مکانی برای القای ایدئولوژی‌های افراطی و آماده‌سازی نیروهای جدید برای گروه‌های تروریستی هستند.
آمارها نشان می‌دهد که در سال‌های اخیر هزاران مدرسه دینی – جهادی در افغانستان تأسیس شده است. این مدارس به جای پرورش تفکر خلاق و سازنده، کودکان را به ابزاری برای اجرای اهداف سیاسی و نظامی تبدیل می‌کنند. کودکان افغان که باید در محیط‌های آموزشی امن و باکیفیت رشد کنند، اکنون در شرایطی قرار دارند که هیچ چشم‌اندازی برای پیشرفت یا زندگی عادی برایشان وجود ندارد.
علاوه بر این، بسیاری از کودکان افغان قربانی کار اجباری، ازدواج زودهنگام و بی‌خانمانی هستند. دختران، که در دوره طالبان از آموزش رسمی منع شده‌اند، بیش از دیگران آسیب می‌بینند. آن‌ها نه‌تنها فرصت یادگیری و رشد را از دست می‌دهند، بلکه در معرض انواع خشونت و سوءاستفاده نیز قرار دارند.
روز جهانی کودک برای افغانستان فرصتی است تا جامعه جهانی، نهادهای حقوق بشری، و مردم این کشور به وضعیت کودکان توجه جدی کنند. کودکان افغان به‌جای سنگرهای ترور یا خیابان‌های پر از فقر، نیازمند مدارسی امن، سیستم‌های حمایتی کارآمد و فرصت‌هایی برابر برای رشد و پیشرفت هستند. آینده افغانستان تنها با سرمایه‌گذاری بر نسل جوان، به‌ویژه کودکان، روشن خواهد شد. اما در حال حاضر، این آینده همچنان در خطر است.
حامیه نادری
